Hamile oldugumu ogrendiğim gun başlamıştım burdaki dogum hikayelerini okumaya, bi gun ben de yazacagım demiştim. Cok şukur nasip oldu. Mucizem kucagımda uyurken yazmak da ayrı bi zevkmiş Normal dogumdan deli gibi korkan ben, hamile oldugumu ogrendigim gun doktora ben asla normal dogum yapmam sakın ikna etmeye calışma demiştim Beklenen dogum tarihim 14 hazirandı. 31.haftamda erken dogum riskim oldugunu ogrendim,kasılmalar başlamıştı. O haftaya kadar harika bi hamilelik gecirdim, deli gibi geziyodum, hic hamile gibi değildim. 31. haftada haftanın 3-4 gunu serum taktırmaya başladık, sancım artıyodu. Ha geldi ha gelecek diye beklerken benim sıpacık 39+4'e kadar bekledi o ayrı...37.haftada pelvik muayene oldum, catım normal doguma musaitmiş. Doktorum, eşim ve ailemin cesaretlendirmesi (tabi burdaki kolay dogum hikayeleriyle de) normal dogum yapmaya karar verdim. Surekli yurudum, bol su ictim, pilates topuyla surekli basit hareketler yaptım, evim 5.kat ve asansor kullanmadım. Doktorum cok kolay bi dogum olacak diyip duruyodu. 10 haziranda doktor yarın gel dogumu başlatalım dedi. Kuzu kuzu olur dedim ama itiraf etmeliyim korkuyodum, stresten oluyodum hatta. Annem ogrenince aglama krizlerine girdi, sanırım o benden daha cok korkuyodu...10 haziran gecesi nişanım geldi şans işte. 11 haziran sabahı saat 08.00'da yatışım yapıldı. Ozel hastane olunca ilgi o bicim Ebeler beni inanılmaz rahatlatıyodu. Eşime annemi lavman falan yapılsın oyle al hemen getirme cok stresli, bana da gececek o stres dedim. Ama eşim dayanamamış hemen almış annemi. Neyse kahvaltı yaptım eglenerek, sonra lavman yapıldı o biraz canımı acıttı. Sonra doktorum ve ebe aralıklarla pelvik muayene yapıyodu acılma 2 cm de kaldı, ilerlemiyo. Suni sancımla odada habire turladım, telefonda guldum eglendim,suni sancımla selfie yapıp whatsapptan kardeşime,arkadaşlarıma gonderdim, annemle muhabbet ettim, koridora cıkıp diger hastalarla konuştum. Yalnız dikkat bunlar sunci sancı takılıyken oluyo doktor akşamla gece arası dogum olur dedi. eşim stresten oluyo, işten aradılar imzası gerekiyomuş, git ya hastaneyle işinin arası 5 dak gelirsin hemen dedim. Saat 14.00 oldu benim ne sancım var ne bişi. Normalde olması lazım, yan odadaki hatun odayı yıkıyo bagırmaktan ustelik bana verilen sancının yarısı kadar ona verilmiş. Neyse doktor geldi bi baktı ki acılma hala aynı ilerlemiyo, bi anda sonuna kadar acmış suni sancıyı, bana da senin yuksek lisans tez konun neydi diyo, ben de saf saf anlatıyorum. O ara sancın var mı dedi, yooo adet agrısı kadar dedim.Kalk kalk sezaryene gidiyoruz, bebeğin kafası aşagı inmiyo dedi. Ben normal doguma o kadar adapte etmişim ki kendimi, sezaryen lafını duyunca bayılacaktım bu kez sezaryenden korktum. 10 dak icinde sedyeye aldılar beni, ya durun eşim gelmedi daha dedim ama dinlemediler tabi. Kardeşim dogumun başladıgını duyunca başka bi şehirden geldi 2 saatlik yoldan eşimi ara gelsin dedim, o gelene kadar ben ameliyathaneye getirildim tabi. Canım annem, canım kardeşim aglıyo, hele bennnnnnn hungur hungurrrrr. Eşimi de goremedim zaten. Neyse ameliyathaneye cıktık,beni hazırladılar. Ekip bi harika, gırgır şamata yapıyoz. Sonra doktorum cnm bak şu işlemleri yapacaz sırasıyla dedi, tamam ama ekip kız kıza super başkası gelmesin dedim (niyeyse artık, belki gelenin beni germesinden korkmuşumdur) işlem başladı epidural+spinal tabi. o kadar kısa bi zaman gecti ki ya da muhabbet ediyoruz diye bana oyle geldi. bi baktım doktorun elinde benim bal oglum, uzun simsiyah sacları var, hemşire kız di mi bu cok guzel demez mi, ben şoookkkkk tabi, ne kızı yaaaaa erkek o her şeyini mavi aldım dedim, ekip koptuuuuuuu....hemen bana verdiler, yanagı yanagımda, o bambaşka bi duygu ben aglıyorum, bebegim aglıyo...sadece bu cok guzel ama diyebildim.hemşire bol bol fotomuzu cekti, poz verdik bi guzel, sonra benden aldılar oglumu, yanda temizlediler giydirdiler ben gozumu ondan alamıyorum. bi ara bi baktım herkes fısır fısır sessiz konuşuyo anladım bi terslik oldugunu.bi de ne goreyim genel cerrah gelmiş ameliyata, naptınız bana ya bagırsagımı mı kestiniz noluyo anlatın diyip duruyorum. ameliyatın başından beri tepemde dikilip beni konuşturan kadın korkma bişi yok, bebegin adı ne falan diyo. Sonra ogrendim ki apandistim iltihaplıymış ve patlamak uzereymiş. Onu alıyolarmış. Yani 2 ameliyat oldum aynı anda. Kuzumu cıkardılar ameliyathaneden benden once, o kadar cok aglamış ki.Kıyameti koparmış. ben ondan 2 saat sonra cıktım odaya, o zamana kadar aglamış yavrum.ben ameliyattayım ama bebegime kavuşmak icin olup bitiyorum, o aglıyo cabuk bitirin işinizi diyip duruyorum. duyan gelmiş,oda ana baba gunu.neyse yerleştirdiler yatagıma,hemşire geldi emzirmeye başladım miniğimi,cok acıkmış anında sustu.spinalin avantajı sutun hemen gelmesi ve meleginizi ilk sizin gormeniz.su istedim ama 6 saat yasakmış, kacak 1-2 yudum ictim ama.6 saat sonra ayaklarım acıldı tam 5 litre su ictim 3-4 saatte ve hemen yurudum. 1 gun bile yatmadım, o kadar rahat ve guzel bi dogum oldu ki. hemşirelerin verdiği agrı kesicileri bile icmedim. o gece 1 dak bile uyumadım sanki bebegimi yanımdan alacaklarmış gibi geldi bana. tek sorun o kadar hastane susu yaptım,hazır aldım, o kadar kişi becerip odayı susleyememişler, 2 ameliyat olan benim derdime bakar mısınız sabah olur olmaz kalkıp kendim susledim odayı, doktorum geldi diyo ki bu kadar acıya dayanıklı, agrı eşiği yuksek bi kadın gormedim bi dahaki dogumunda anestezi kullanmıcam, sen canlı canlı da sezaryen olursun hastanede kahraman ilan edildim,130 suni sancıyı hissetmeyen kadın diyolardı uzun oldu ama boyle işteeeee hikayem. En guzel gunumdu 11 haziran.minik aşkım geldi ailem 3 kişilik kocamaaaannn bi aile oldu. Allah isteyen herkese nasip etsin. Minik adamım 3 aylık olacak 4 gun sonra, hamagında keyif yapıyo şu anda, tarifsiz bi mutlulukmuş. Oğlum icin bunların 100 katına bile katlanırdım. Korkmayın bence dogumdan, Allahtan hayırlısını isteyin, ben nerdeyse 2 dogumu da yaşamış biriyim ama inanın korkulacak bişi değil, Allah veriyo kolaylıgını...Sevgiler herkese...