01.04.2011 oğlen 2:30- 3 gibi sancıalrım başladı ama ilk başta adet sancısı gibi hafifdi akşam saat 6- 7 gibi şiddeti artmaya başladı ama her yerde okuduğum gibi 10 dk da bir 5 dk da bir değil suereler hep farklıydı neyse saat 8 gibi eşim annesine haber verdi bu arada o benden daha panikti 9 gibi falan hastaneye gittik dr muayene etti 3 cm acıklık olmuş sancın var yatıralım dedi ilk beni tek odaya aldılar sancı odasında korKmayım diye eşim ve kayınvalide mi de eve yolladılar saat 12 e doğru suyum geldi acılmada 4 cm yi gecmişti sancı odasına aldılar surekli dr ye geliyordu kontrole ve surekli yanımda hemşire ve ebe vardı bana doğru nefes alıp vermeyi anlatıyordu ve bazı insanların anlatıkları gibi kotu davranmıyorlardı yavaş yavaş sancının şiddedi artıyordu ve doğum cabuklaşsın diye suni sancıyla işi cabuklaştırdılar saat sabah 4:25 de de bebişim dunya ya geldi o zaman o kadar garip bir duygu hissediyorsun ki cektiğin butun sancıyı ağrıyı unutuyorsun bian once bebeğini kucağına almayı duşunuyorsun 9 aylık bazen zorlu bazen guzel bu uzun maratonu guzel bir hediye ile sonlandırmak dunyanın en guzel şeyi olsa gerek umarım bebek bekleyen herkes de boyle guzel sonla bebişlerini kucaklarına almanızı nasip eder ve umarım buraya kotu anısı olan kimse yazmaz ve benim gibi heycan ve merakla bekyen annecikler korkmasınlarzor ama dayanılmayacak kadar korkunc değil
