Herkese merhaba..Cok şukur benim de bir doğum hikayem oldu. Meleğim uyurken yazıyorum bayramda gelir diye yolunu gozlediğimiz bebeğim biraz nazlı cıkmıştı. Doktorum fazla bekleme taraftarı değildi. Gunu dolunca en fazla bi hafta bekletirim diyordu. Pazartesi kontrole gittik eşimle. O gun 40+3 olmuştum. Bebeğin suyu iyiydi boynunda kordon yoktu. Acılmam 1,5 cmdi. Doktorum rahmi biraz uyaralım dedi alttan muayene 1 dk falan surdu. Sonra nstye girdim. Bebeğimde hareket yoktu doktorum tekrarlamamızı istedi. O gun akşama kadar hastanede kaldık tam 4 kez nstye girdim ama yine de bebekte pek hareket yoktu. Sadece bende biraz duzensiz sancılar cıktı. Doktorum bebeğin daha fazla bekleyemeyeceğini risk almamamız gerektiğini soyledi. Yarın sabah gel yatışını yapalım once suni deneriz olmazsa sezaryen dedi. Ama sen yine de yarına kadar elinden geldiğince hareket et yuruyuşe cık belki suyun gelir doğum kendi başlar diye de ekledi. Biz de eşimle hastaneden eve yuruyerek geldik. Akşam yemeğinden sonra yine 1,5 saat yuruduk. Eve geldik duş aldım annem ben eşim meryem suresini okuduk. Gece 12 gibi yattım. Sonra kasıklarıma giren hafif sancılarla uyandım. Saat ikiydi. Onemsemedim yalancı sancıdır diye. Uyumaya devam ettim. Bir iki saat kadar uyumuşum. Uyandığımda sancılar biraz artmıştı uyutmuyordu artık. Sabah ezanı okunuyordu. Eşimi uyandırdım dedim sancım var birlikte dk tuttuk beş dkya bir geliyor bir dk suruyordu. Ben heyecanlanmaya başladım doğum başlıyor demekti bu. Namazlarımızı kılıp hastanenin yolunu tuttuk. Acilden giriş yaptık doktorumu aradılar. Doğum servisine cıktık acılmama baktılar 3cm olmuş. Hazırlıklar yapıldı. Hastane onluğu giydim damar yolu acıldı lavman yapıldı nstye bağlandım. Ebe nstde duzenli sancın gorunuyor ama az dedi. Ki bana hic de az gelmiyordu biraz korktum azı buysa fazlası nasıl olacak diye. Epidural istediğimi soyledim anestezi uzmanları saat sekizde geliyormuş beklememi soylediler. O sırada saat altıydı. Ben de zaten iki saate acılmam 4cm olur diye duşundum. Sancıları koridorda yuruyerek cektim geldikce derin nefes aldım cok değildi dayanabiliyordum. Eşim elinde kuranı kerim okuyordu yanımda. Saat sekiz bucukta doktorum geldi acılmama baktı hala 3cm. Suyumu patlattı bebeğin kakasını yapma olasılığından korkuyorduk ama cok şukur yapmamıştı suyum temiz aktı. Ondan sonrası sancılar biraz artmaya başladı ama hala dayanılmaz değildi. Nstye surekli bağlandığım icin sancıları yatakta cekmek zorunda kaldım. Bebeğimin kalp atışları artmıyordu doktorum sancı geldikce artması gerektiğini soyluyordu. Bebek beklemek istemiyor beni hemen doğurtun diyor dedi. Sezaryene alabiliriz dedi kağıt getirdiler imzaladık. Ameliyathane doluymuş bekleyelim dediler. Ben bi taraftan korkuyor bi taraftan da bebeğim sağlıkla doğsun yeter diyordum. Doktorum beklerken son bi kez daha bakalım nstye dedi. 20dk bağlı kaldım son dakikalarda biraz iyileşme oldu sanırım. doktorum riske girelim mi dedi. Normal olsun. Siz nasıl uygun gorurseniz dedim. Acılmama baktı 5,5 cm. Epidural istiyorum dedim. Olmaz doğum gecikir biz bir an once olmasını istiyoruz riske girdik dedi. O an inanılmaz umutsuzluğa kapıldım normal doğumu sırf epidural alabilcem diye istiyordum. Sancılara nasıl dayanırım diyordum ustelik yolu daha yeni yarılamıştım 10 cm.e cok vardı. O andan sonra nstye bağlı olmadığım zamanlarda sancıları koridorda eşimle yuruyerek karşıladık sancı geldikce eşim belime masaj yapıyordu. Annem dua ediyor bi taraftan. Ben Allah'a yalvarıyorum dayanma gucu versin diye. RABBİ YESSİR okuyorum durmaksızın. Eşim hadi diyor sen yaparsın. Son saatler gecmek bilmiyor nstye surekli bağlı kalıyorum artık yatarak sancı cekmek zorundayım. Sancılar artık sıklaşıyor rahatlama payı yok gibi bşy. Konuşamıyorum yorgunluktan sesim cıkmıyor sadece terliyorum sancı geldikce gececek az kaldı diye diye kendime moral veriyorum. Ebe acılmama bakıyor 7-8cm diyor. Biraz yuruyoruz. Sonra yine nst. Artık dayanamıycam dediğim vakitlerde ebe geliyor acılmama bakıyor ve "tam acıklık. hadi doğuma gidiyoruz" diyor. Sancılara rağmen o an benden mutlusu olamazdı diye tahmin ediyorum doğumhanenin kapısından giriyoruz catala cıkarıyorlar beni. Saat 12.55 doktorum gelmiş. Şimdi sancı geldikce ıkın diyor. Başımda aile dostumuz hemşire var saclarımı okşuyor hadi cnm yapacaksn diyor. Ikınıyorum. Doktorum hadi bi kez daha diyor sancı geliyor ıkınıyorum tum gucumle. Cok az kaldı bu kez tum gucunle ıkınırsan cıkacak bebek diyor. Sancıyı bekliyorum gelmiyor. Etrafımdaki ebeler heyecandandır diyor 1 2 dk bekliyoruz sancı geliyor ben tum gucumle ıkınıyorum ve bi ağlama..bak bebek cıktı cok guzel diyorlar. Saati soruyorum 13.10 diyorlar .gobek kordonu kesiliyor bebeğimi masaya alıp ustunu giydiriyorlar. Soruyorum bebeğim 3750 gr. 53 cm doğmuş. Babayı cağırın diyor doktorum. Eşim giriyor iceri gozleri dolu dolu. benim de oyle. Bebeğimizi kucağımıza veriyorlar ilk fotoğrafımız cekiliyor. Doktorum dikişlerimi atıyor. 10 dk sonra tekerlekli sandalyede kucağımda bebeğimle cıkıyorum..o an o kadar guzel ki..yaşadığım tum sıkıntılar unutulmuş..hayata yeniden doğmuşum gibi..iyi ki normal doğum yapmışım..herkese tavsiye ediyorum bi sıkıntınız yoksa yapabilecekseniz normal doğum yapın. O hissi yaşayın derim..Allah tum hamilelere kolay ve sağlıklı doğumlar nasip etsin