son catı muaynesinde doktorum normal yapabilirsin cok musait yapın demişti.. bende zaten normal istiyordum ama tabi korkuyordum en cokta kesi esnasında acı duymaktan..
doğumun son gunune kadar yuruyuş yapmamın cok faydasını gordum.. cok esnek ve rahattım.
gelelim doğuma
sabah 10 gibi uyurken belimde hafif bir ağrı hissettim sanki isal olmuş gibi karnımda ağrıyordu.. ama aklıma hic doğumun başladığı gelmedi.. bu arada 41 haftanın son gunundeyim
kalktım dedim herhelde uşuttum. kendime bir kahvaltı hazırladım.. iki lokma attım baktım bi sancı geldi gitti.. dayadım belimi kalorifere saate bakıyorum.. 20 dk sonra bidaha geldi allah ben hem guluyorum hem heyecanlanıyorum. gittim wcye bi baktım kahverengi leke. eşimi uyandırdım doğum başladı diye ama ben cok iyiyim inanamadı.. eminmisin diyo aradık dr. gelin hastaneye dedi.. ben duşa girdim sıcacık ,eşime kahvaltı hazırladım o derece iyiyim. makyaj yaptım bi tek rimel surmedim ağlarsam akmasın diye 
k.validemi aradık annemleri aradık herkes panik.. saat oldu tabi 11:30 falan. ağrı sıklaşmaya başladı iyice annemleri bekliyoruz hastaneye gidelim diye.. onlarda 30 yoldan gelicekler.. k.valide panik doğurucaksın hadi gidelim onlar hastaneye gelir dedi. ok dedik cıktık yola..
arabada eşim muzik acıyo falan.. sadece sancı gelince burnumdan nefes alıp ağzımdan verdim resmen ağrıyı hissetmiyorsun o derece etkili.. bi ara dedim benim kakam geldi
arabadayız k.validem bi panik doğuruyorsun diye eşim kızıyo sakin ol panikletme bizi diyo neyse vardık hasteneye acilden giriş yapıyoruz. drlar beni bekliyorlar ben heycandan nasıl konuşuyorum anlatamam
dedim hic oyalanmayın hemen catala cıkayım bakın başladım altımı cıkarmaya bi baktılar 5 cm acılman var dediler.. haydaa doğumhaneye hemen lavman yaptılar yani ben kendi kendime yaptım ben yaparım dedim kimseye iş bırakmadım
yatırdılar beni once yatağa bi hemşire geldi damar yolu actı serum taktı gidiyo dedim bu ne dedi suni sancı.. sen kime sordun da taktın cabuk cıkar diye bi cıkıştım .. hemen cıkardı kolumdan .. 
kafalarına gore iş yapmaya calıştılar ama yemedi
14:00 da catala alındım. karşımda bir dr. 3 ebe 1 hemşire bana bakıyor. cunku gram bağırma ağlama yok
o kadar sakindim ki anlatamam ama kac kere ayetel kursi okudum bilmem elimde damar yolu olmadığı icin rahat ıkındım. hatta ebelerden birini yanıma cağırdım direk gel ablacım yanıma sana tutunucam dedim. bu arada burası devlet hastanesi.. bunların hepsini tatlı dilim ve cenemle yapıyorum.. 
sancı gelirken ıkınmak cok onemli .. sancı yoksa asla ıkınmıcak ve bağırmıcaksınız allah korusun bebek tehlikeye girer..
2 ıkınma sonrası oğlumu kucağıma aldım.. resmen şoka girdim saf saf bakınıyorum etrafa
sıra geldi dikiş işlemine
duşunun beni kesmişler haberim yok o derece acımadı anlamadım.. dikerken biraz hissettim ebeye uyuşturucu sprey sık diyorum diyo ki sıktım ya sık biraz daha kutusu nekadar onun acıma sık diyorum hatta cok gulduk dikiş atılırken diyorum madem kestin duzgun dik
butun işlemler bitti ben ve oğluşum odamıza giderken eşimi gordum ve bende o an flim koptu.. nasıl ağlıyorum anlatamam.
. goren iceride bana neler yaptılar sanır.. ebe diyoki eşime bakmayın ağladığına iceride gram goz yaşı dokmedi.. 
velhasıl oğlen 12 de girdiğim hastanede 14:30 da kucağıma oğlumu aldım
allah herkese bu duyguyu tattırsın.. şimdi kızıma hamileyim inşallah tekrardan boyle guzel bir doğum geciririm..