Cevremdeki bilincsiz yonlendirmelerden sıkıldım artık. Bir de bunu uygulayan insanların varlığı icimi acıtıyor. Daha dunyaya yeni gelmiş cevresini yeni tanıyan sadece annesine guvenebilen aciz minicik bebek tek başına caresizce ağlıyor
kaldı ki artık bu konuda psikologlarında yonlendirmeleri var artık ... Ben fıtrata acaip inanan biriyim. Fıtratıma bebeğim ağladığında onu bağrıma basma hissi verilmişse neden buna ters hareket edeyim ...
Neyse sevgili şefkat kahramanı anneler.. Boyle bilincsiz yonlendirmelere nasıl karşı koyabiliriz?