Gectiğimiz Haziran ayında gebe olduğumla ilgili guzel haberi aldığımdan beri burada sizlerle beraberim.. Bu sure zarfında sizlerle guzel etkileşimde bulundum ve sıra geldi hala gebeliği devam edip de doğumun nasıl olduğunu merak eden guzel anne adaylarına kendi muhteşem doğum hikayemi anlatmaya..
Allahıma şukur cok rahat ve guzel bir hamilelik sureci gecirdim. Eşimin gorevi gereği Sivas'ta yaşıyoruz fakat ailem Ankara'da olduğu icin butun takip ve kontrollerim Ankara Guven Hastanesinde devam etti.. İlk gebeliğim olmasına rağmen ben en başından beri normal doğum istiyordum. Cok şukur rabbime ki normal doğum taraftarı bir doktora denk geldim.
37. haftama kadar calışmaya devam ettim. Sonra kalktım Ankaraya geldim. Son gune kadar hep ayaktaydım. Herkes sokakta doğuracaksın diyordu ama benim evde oturmaya da pek niyetim yoktu.
Bu arada duzenli kontrollerim de devam etti..
20 Şubat Cuma sabahı normal kontrole gittim. 39+6'daydım. Eşimle muayene cıkışı avm.ye uğrayalım akşama da arkadaşlarla tiyatroya gidelim diye planlıyorduk. Sabah saat 09:30'da muayeneye gittik. Doktorum alttan muayene icin elini atar atmaz suyum gelmeye başladı. Doktorum doğum başladı acıklığın da 3 cm. dedi ben cok şaşırdım tabi.
Bir tekerlekli sandalye getirip doğum katına aldılar bizi, sancı odasına. Annem de yanımızdaydı. Henuz sancılarım tam başlamamıştı. 10:15 gibi sancılarım başladı. Hemşireler gelip NST'ye bağladılar, beni hazırladılar. Ben de o sırada doğuma girecek fotoğrafcıyı aradım kadın dedi ki 1-2 saatten once acılma tam olmaz ben de anca gelirim. 10:30'da ebe tekrar alttan muayeneye geldiğinde acıklığın 5 cm olmuş dedi hepimiz oldukca şaşkınız tabi bu kadar hızlı olmasını beklemiyoruz.
Bu arada sancılarım gelip gitmeye devam ediyor. NST'nin gosterdiği sancı şiddeti 40ları buluyor. Doktorum geldi, epidural ister misin diye sordu. Bana ne faydası/zararı olur dedim. Epidural takılırsa doğuma guclu girer yorulmazsın benim de senin enerjine ihtiyacım var, tek zararı doğum suresini uzatabilir dedi. Ben o sırada baya zorlanıyorum tabi sancı geldikce.. Tamam takalım dedim..
Epidural takıldıktan sonra dunyanın en rahat doğumu başlamış oldu. Ebe tekrar acıklığa bakmaya geldiğinde 6-7 cm civarı olmuş şimdi sancın geldikce guclu nefes alıp buyuk tuvaletin gelmiş gibi ıkınmanı istiyorum dedi..
Bir omur kabızlık cekmiş biri olarak ıkınmak benim işim tabi sancı geldikce ıkınıyorum.. Hemşireler kontrole geliyorlar, dışardan her gelenden hemşireler arasında ıkınmamla ilgili ovguleri duyuyorum
Bu arada epidural sebebi ile acı cekmiyorum ama bacaklarım uyuşmaya başladığı icin ıkınmak icin bacaklarımı kendime cekemiyorum.. Hemen destek ekip olarak bir bacağımı annem bir bacağımı eşim tuttu. Ben geliyor dedikce onlar bacaklarımı ittiriyorlar ben ıkınıyorum.. Kayınvalidem de dua ediyor.. Yani arkam baya sağlam
Saat 13:00'te ebe tekrar alttan muayeneye geldiğinde NST'de sancı değerini 122 gormuştuk. Ebe alttan bakıca senin işin tamam şekerim boyle devam et 13:30da doğumhaneye alıcaz doktorun gelecek dedi..
13:30da beni doğumhaneye almak uzere tekerlekli sandalye getirdiler ama ayağa kalkmam mumkun değil bacaklarım tutmuyor. Eşim kaldırıp koydu sandalyeye.. Doğumhaneye aldılar.
Fotoğrafcım ve eşimi de hazırladılar.. Eşim de butun sancı surecini benimle yaşamakla beraber doğuma da girmek istediğini soyledi.
Doğumhanede de kalkamadığım icin hasta bakıcılar doğum masasına yatırdılar. Beni doğuma hazırladılar. Bu arada doktorum geldi ve sancım geldikce ıkınmaya devam etmemi soyleyerek ufaktan doğuma başladı.
Gerekirse epizyotomi yapacağım bebek biraz toplu gibi dedi ben de siz nasıl uygun gorurseniz dedim.
O sırada ebe yandan bir yukselti ile ustume doğru cıkıp karnıma abanmasıyla korkunc bir cığlık atmışım meğerse bebeği itiyormuş. Sanırım doğumun en acı veren kısmı burası oldu. İkinciyi de bastırdığında yine cığlık atınca doktorum tatlım enerjini bağırmaya değil ebe bastırdıkca ıkınmaya verirsen hemen biter bu iş bebeğin kafası elimde dedi.. Tamam dedim..
Ebe 2 kere daha bastırması ile bebeğimin cıkması bir oldu. Bu esnada doktor arka taraftan eşimi de iceri aldı.. Yani eşim doğumu gormedi ama butun sancı surecinde yanımdaydı ve bebeğin cıkışını arkadan gormuş oldu..
Bebeğin cıkışı ile beraber tarifi imkansız duygular yaşıyorsunuz. Boyle muhteşem bir şey daha olamaz. İyi ki normal doğum yapmışım cunku cıkışın her anını bizzat hissettim ve kocaman bir rahatlama hissi ile beraber bir ağlama geldi.
Bebeği yan tarafta alıp temizlediler eşim yanıbaşımda beraber hem bebeğe bakıyorduk hem de birbirimizin elini tutup ağlıyorduk.
Bu arada doktorum da dikişlerimi atıyordu. Epizyotomiye gerek kalmamış cok şukur sadece ic yırtık var onu da estetikli dikiyorum dedi.
Bebeği getirip koynuma koyduklarında tarifi imkansız duygular yaşadım ve surekli rabbime şukrettim bana butun bunları sağlıkla yaşayıp sonlandırma şansı verdiği icin.
Nitekim sabah 09:30da muayeneye gidiyoruz diyerek hastaneye gidiş maceramızı 13:48'te bir erkek bebek ile doğum surecini sonlandırdık.
Şimdi icerde uyuyan 15 gunluk tatlı mı tatlı bir sıpacığım var teyzeleri.. hepinizin ellerinden oper..
Epidural Normal doğum sureci ve sonrası, hastane ve doktor ile ilgili ayrıntılı meraklarınızı da sorabilirsiniz bebişten fırsat buldukca hepsini cevaplamaya calışırım..