O kadar zor bir durum ki herkesten destek gorup de ailemden gorememek. Babam 2007de vefat etti Abi'm 2010da trafik kazasından dolayı cezaevine girdi ve ben tum varlığımla maddi manevi babalık yaptım abime de anneme de. Abi'm ise benim premature 33+4 haftalık doğan bebeğim yoğun bakımdan cıkıp eve getirdiğimizde doktorun ziyaretci kabul etmeyin tavsiyesini eşimin soylemesiyle hemde en kibar şekilde soylemesine rağmen darıldı ve telefonlarımızı acmadı ben abimle hayatım boyunca hic bir sorun yaşamadım ilk kez bana darıldı hemde sebep kucucuk premature bir bebeğin sağlığı! 2gun eşim de ben de 50 kez aradık acmadı, sonra biz yeniden sarılığın artması uzerine yoğun bakıma alındık eşimin anneme cok uzulduğum icin abimin aramasını soylemesinin ardından Abi'm bir kez arayıp gecmiş olsun dedi alıngan gunume denk gelmiş dedi sonra yine aramadı eşim ben hastanede kalacağımdan eşya almaya eve gitti annem ise sanki biz tatile gidiyormuşuz gibi eşime keşke soylemeseydin oğluma oyle ne dedin bak bi akraba girdi iceri bişey mi oldu demiş tekrar yoğun bakımdan cıktık eve bi geldim annemin suratı beş karış hoş geldiniz bile demedi neyin var diyorum başım ağrıyo diyo bi tesellih bile etmiyorsun yoğun bakımdan yeni geldik diyorum gecer gecer diyo umursamaz bi halde hala bende kalıyo lohusayım el alem niye kızının yanında değilsin der diye eminim yıkıldım yani kızlar en kotu gunlerimde beni o kadar uzduler ki sutum bile kesilebilirdi lohusa bu kız biz napıyoruz demediler abime kızıyorum ama annemin beni anlaması gerekirken onu savunması beni yıktı siz olsanız napardınız?