40. Haftanın icindeydim baya ağırlaşmıştım ama hala doguma gitmeye korkuyordum ilki insanın acemiliğine geliyormuş ikincide herşeyin farkında olunca korktum galiba,, sağlık ocağına gidip ebemle goruşmek istedim karnımdan kontrol etti Bebek Rahime yerleşmiş bugun gelir dediler. Eve gittim kayınvalidem kızım gidelim istersen dedi bende tırsıyorum ya akşama gideriz dedim. Neyse yemekleri yaptım eşimin butun kıyafetlerini utuledim hazırladım. Yemeği yedik caycıda mı icsek dedim yok dediler neyse gittik. Muayene ettiler 5 cm acılmam varmış ama tık sancı yok bende.eşim uzerimi giydirdi kızıma iyi bak dedim ve el sallayarak girdim doğumhaneye ultrasona aldılar. Başımda 5 tane doktor kendi aralarında tartışıyorlar sezeryanmı olsun normalmi diye birisi diyor boyu uzun normal doğurur Bebek kiloluymuş o yuzden normal olmasında şuphede kalmışlar...neyse bi tanesinde dedi acılması var normale alalım duruma gore sezaryene alırız. Beyni meşhur sancı yatağına yatırdılar yanımdakiler kıvranıyorlardı.bende tık yok dua etmeye başladım hadi kızım bana yardım et atlatalım bugunu... Bi yandan Sunni sancıyı bağladılar.birkac saate Pert olmuştum ama sancılarım geldıkce ıkındım aşagı doğru itekledim bebeğimi... Sonra doktor geldi hadi gidiyoruz aferin annesi harikasın bebeğin geliyor dedi ve catala gittik... Ucuncu ıkınmamda bebeğimin kafasını gordum . Bembeyazdı adeta una bulamışlar gibi. Ben ağlamaya başladım onu gorunce ,Rabbim Hamdi olsun bana bu duyguyu ikinci kez yaşattığın icin dedim doğumhaneye cok yoğundu doktor beni bıraktı o tarafa geri dondu bebeğim uşumuştu titriyordu ve acıkmıştı hemşireden istedim bebeğimi ve o masadayken yatırdı kucağımı iştahlı bi kız... Nasıl emiyordu copur copur. Ne acım kaldı ne sancım o an cektiğim butun acıyı unutturdu bana şimdi 6 aylık olduk Rabbim butun hamilelere hayırlısıyla yavrularını kucağına almayı nasip etsin. Tum isteyenlerde tattırsın bu duyguyu dilerim....