
Bu uzun maratonu olabıldıgınce kısa tutup anlatmaya calısacagım...
1 bucuk senelık evlıyım ve evlılıgımın ılk 7 ayı vajınısmus ıle gectı, kızlık zarı cıkartma ve vajına genısletme amelıyatı sonrası bana kalan 5 dıkısımle bırlıkte sonunda yendım

Amelıyathaneye gıderken cok mutlu gıttım, ınanılmaz guleryuzlu bı ekıp, ıcımde degısık bı heyecan... sureklı aklımda dualar ,kalbımde kızım, esımın ben amelıyathaneye gıderken cenesının tıtreyısı, cok degısık karmasık duygular... Spınal oldum kızım sabah 9:14 de dogdu ;inanılmaz gur seslı ve esımde bende sacsız dogmus bı cıft olarak bol saclı bır bebek



Sutum hemen geldı ama bebegım uyumaktan bı turlu emmedı zorla ılk yudumu aldırdık




sonuc olarak suan tek meselem kaka,pırt,kusmuk,meme

Canı gonulden dılıyorum kı allahım ısteyen herkese evlat nasip etsın en hayırlısından. Bu duygu guzel bı duygu ama anne olmaya hazır olmayan tereddut eden kesınlıkle ıyı dusunsun cunku ınanılmaz fedakarlık ısteyen acayıp zor bır sey ...