bu linkde bulabilirsiniz..Aslında ben bu muhteşem Doğumu ilk gebeliğimde planlamıştım ama ne kadar araştırırsan araştır ne kadar okursan oku hic birşey yaşamak gibi olmuyor.. Bu Yuzden 2. Bebeğimde artık tamamlanmış bi anne olarak Herşeyin tadına varabildim..
Gelelim hikayemize;
Minik oğlum Buyuyup kocaman bi adam olunca bi kız KARDEŞ niyetiyle başladık Calışmalara. Bir yandan da deli gibi ev arıyoruz eşimin işi dolayısıyla acilen taşımamız gerek.. Gebelik testinin pozitif Cıktığı gun bulduk evimizi. Taşındığımız gunun ertesi bulantılarım start verdi
ve neredeyse beş ay gecmedi ki doğuma kadar ara ara kusmaya devam ettim.. Evi yerleştirmem haftalar surdu.. Defalarca serum aldım su icemediğim icin.. 4. Ayın sonunda bi kızımız olacağını oğrenince Dunyalar bizim oldu. Bulantılar gecince tam rahatladım derken idrar kacırmalarım başladı ve doğuma kadar gecmedi resmen damla damla dun boyu idrar kacırıyordum kendi kendimden tiksinir oldum.. Oğlumun aksine Kızımın gelmek icin acelesi yoktu. Benim de acelem yoktu cunku kilosu biraz geriden geliyordu.. Soranlara biraz daha yağ depolayıp oyle gelecek kızımız diyordum.. Neyseki oyle de oldu..39 haftamın dolmak uzereydi en yakın arkadaşlarımdan biri hafta sonu bize geleceğini o zaman doğurmamı soyledi
bende tamam dedim.. Cumartesi gecesi guzel bir film acıp arkadaşım ben ve eşim izlemeye koyulduk bu arada kasılmalar hissediyordum goz ucuyla takip ettiğimde kasılmaların 30-35 dk arayla olduğunu fark ettim ama uzerinde durmadım cunku cok uzun ve yanıltıcı olabilecek bir sureydi.. Sabah olduğunda kasılmaları takip etmeye devam ettim kasılma vardı ama cok duzensizdi. 15le 8 dk Arasında değişiyordu. En sonunda yataktan Kalktım arkadaşımla muhabbet Ede ede kahvaltımızı hazırladık bir guzel karnımızı doyurduk. Eğer doğum başladıysa hastaneye ac karnına gitmek gibi bir niyetim yoktu oğlumdaki gibi halsiz kalmak istemiyordum.. bir yandan da Sureleri tutuyoruz.. Sancılar 4-6 dakika Arasında yarım saat boyunca devam edince arkadaşıma bu iş tamam dedim. Kalktım duşumu aldım, valizimi toparladım, doktoru aradım. Doktor 2. Doğumum olduğunu bildiği icin acele etmemi hic biyerde oyalanmadan direk hastaneye gitmemi soyledi.. Hastanedeki olaylar ayrı bir komedi eşim zaten doğum başladı ihtimalini duyduğundan beri yuzu kirec gibi telaştan ne yapacağını şaşırmış durumdaydı.. Nobetci doktor ultrasondan sonra tuşe yaptı ( kahrolsun koca elli erkek doktorlar
) veeee 5.5 cm 
doktorun dediğine gore 5.5 cm Duyunca eşim kucuk bi daire cizmiş Oğlen saat 12 gibi Odamıza gectik tabi direk nst geldi.. Bende rahatsız edici bir ağrı yok ama nst 70leri goruyor. Gorenler şaşırıyor ama sancılar hala duzenli değil. Doktorum geldikten sonra tekrar bi Tuşeye Aldı Sağolsun eli o kadar hafifti ki resmen eli oradayken benimle muhabbet ediyor ama hic bişey hissetmiyorum
neyse pilates topum geldi kasılmalar başlayınca uzerinde hafiften sallanıyorum. Saat 3te hemşire geldi ve doktorun suyumu acacağını soyledi 
tabi ben ilk doğumumdan deneyimliyim su acılınca işler cok değişiyor.. Doktor gelir gelmez pazarlığa oturuverdim tabi konu Bebeğin sağlığına gelince akan sular duruyor o Yuzden 1 saat daha bekleyip acılma durumuna gore tekrar konuşalım dedik. Ve 1 saatin sonunda tuşe sonucu 6,5 cm cıkınca maalesef kabul etmek zorunda kaldım cunku 4 saatte sadece 1 cm cok yavaş ilerliyordu.. Suyum acıldı arkasından lavman yapıldı ikiside rahatsız edici bir durum değildi bence.. Arkasından NStye bağlandım hayatımın en korkunc 10 dakikasını yaşadım demin 70 leri goren sancılar 40-45i gormuyordu ama acıdan kendimi yataktan atasım geldi. Hemşireyi cağırıp hemen sokturdum NSTyi. Tam o Sırada cok yakın başka bir arkadaşım geldi beni oyle eli ayağı titrer halde gorunce cok şaşırdı cunku yarım saat once telefonda Konuşurken ağrı mı ne ağrısı? Modundaki ben o an orada yoktum NST cıkınca atladım topun uzerine Sancı gelince zıp zıp zıplıyorum arkadaşım da ( ben oyle zıplarken bunu nasıl başarıyordu bilmiyorum ama ) belime yumruklarıyla baskı yapıyordu. Sancılar hala cok duzensizdi, bi hafif şiddette 30 sn suruyordu, bi 2 dk oldurucu bi seviyede devam ediyordu. 1-1,30 saat sonra doktor geldi " hah işte beklediğimiz sancılar bunlardı" dedi tabi artık canım yanıyor işini kolaylaştırabilecek durumda Değilim tuşe icin yatmamı istediler ama benim hic yatasın yok, o an sancım olmasa da o pozisyonda bi sancıya yakalanma duşuncesi bile beni korkutuyor.. Topumu altımdan aldılar ben ayakta dolanarak yaylanarak falan sancıları atlatmaya calışıyorum yat diyorlar yok yatmam diyorum beni ikna etmeleri Bayağı zaman aldı en sonunda yatağa dort ayak uzerinde tırmandım Sırt ustu donesim gelmiyor boyle baksanız olmazmı dedim bi deneyelim dedi ama anlayamadı tamam dedim bu sancı da bitsin yatcam o zman dedim neyse o sancıyı da atlattıktan sonra bir hamileden beklenmeyecek bi ceviklikle atladım yatağa 
doktor tamam dedi doğumhaneye gidiyoruz.. Doktor cıktı top geri geldi zıplamaya devam baktım sedye getirmişler ben başladım yine yatmam da yatmam diye en sonunda arkasını kaldırdılar yarı yatar yarı oturur vaziyette doğumhaneye gittik yolda gelen sancıda caktırmadan biraz ıkınmış olabilirim 
Doğum haneye geldik sedyeyi konforlu bir Catal'a benzeyen şeyin yanına cektiler bana gec bakalım dediler, ben yine yuvarlanarak Catal'a gecip 4 ayak ustunde kaldım
bana yine don dediler tabi ben de aynı tepki donmeeeem tam o Sırada sancım başladı kendi kendime "kızım bi tane daha bundan cekmek istemiyorsan hemen ıkınmaya başla yoksa bu iş bitmez" iste bu karardan sonra hemen donup ıkınmaya başladım ıkınmak gercekten cok rahatlatıyor ilk ıkınmamda tuvaletimi Yaptım sandım ama sonraki Gunler'de onun bir hemoroid olduğunu farkettim. Doktor daha eldivenlerini giymemişti ki Bebeğin burda diye bağırdıverdi. an bean Herşeyi hissettim ilk ıkınmada ( doktor hazır değildi onun icin hafifce kendimi rahatlatacak kadar ıkındım) başı vajinamın girişine kadar gelmişti, 2. De neredeyse Yarısı cıktı ki insanların o ateş cemberi dedikleri şeyi hissettim, 3. Ikınmada neredeyse başı cıktı ama sancım durunca ben de ıkınmaya bıraktım ama doktor cok Az daha ıkınırsan bitecek dedi ve gercekten cok az bir ıkınmada Kafası cıktı. Yan cevirdiler omuz kısmını ve gerisi kayıp gidiverdi ilk ayaklarını gordum tabi buruş buruş ve hafifce morarmış. Gobek kesildikten sonra Hemen kucağıma verdiler yumuşacık ve kaygan 
cok tatlıydı kucağıma gelince hemen ağlamayı kesti, sonra Yanımdaki masada cocuk doktoru kontrollerini yaptı. BU arada e buyuk korkum erkek cocuk doktoruydu ama hic umurumda değildi o an ilk doğumumdaki gibi sancılarım gecmesine ramen rahatlayamamıştım nedense
kontrollerden sonra tekrar Yanıma geldi Miniğim cok tatlıydı Pilesentadan sonra dikişlerim atıldı, bu sefer biraz acıdı sanırım yeterince uyuşmamıştı.. En sonunda işlerimiz bitti, eşim dışında herkesi onceden odama gondermişler tek eşim doğumhanenin Kapısında beklemiş beni.. Beraber yukarı cıktık bebişimiz bizi odamızda parmağını eme eme bekliyordu nasıl olduysa parmak pırtlamış aradan Sonrası curcuna tabi emzirmeye calışıyorum ama unutmuşum yatar pozisyonda emzirmekte cok zor.. Bayağı bi cebelleştik.. Gelenler gidenler Akşama kadar devam etti.. Maşallah oğlumun heyecanı abi oldum Mutluluğu gormeye değerdi
Kısacası bu doğumumda da kendimi rezil etmeyi başardım
başta herkesin hayretini topladım sonra da abuk subuk itirazlar direnmelere herkesin burnundan getirdim neyse bir daha doğum yaparsam kedimi rezil etmemeyi hedefliyorum 
Keşke herkesin Doğumu benimki gibi doya doya ama tadında olabilse
herkese benimki gibi her anının tadını cıkarabılecekleri bir doğum diliyorum.. Ilk doğumda suni Sancı verilmişti aslında duzenli bir sancıya Şiddeti ne olursa olsun katlanmak daha kolay oluyor cunku beklenti belli şiddet hissettirmeyecek şekilde artıyor ama duzensiz bir Sancı sağ gosterip sol sallıyor gercekten ilk doğumumda doğum anına kadar cok daha kontrollu ilerlemiştim..Neyse 9 gunluk olduk evdeyiz mutluyuz, yine sut Sıkıntımız var ama idare ediyoruz.. Cok şukur oğlum gibi sarılık olmadı kızımız.. Ilk hafta kayınvalidem bizdeydi neyse kızı da doğum yapacak diye cok kalmadı. Oğlumda 3 hafta kalmıştı kafayı yiyordum
Dikişlerimin ağrısı tamamen gecti sayılır. Yumuşak yerlere cok rahat bir şekilde oturabiliyorum artık.. Kilolarım beni cok rahatsız ediyor gobuşum icin Calışmalara başlamak istiyorum ama doktor 15 gunden once yuruyuşlere başlamamam gerektiğini soylediği icin bekliyorum.. Buraya kadar katlanıp okuyan herkese teşekkur ediyorum
sevgiler...