Merhaba hanımlar, nasılsınız? İyisiniz umarım.

Dunku son gezmemizle birlikte kafamı kurcalayan bir konuyu acmak istedim sizlere.
Cocuğu benzer huylardan gecmiş olan annelerden yorum alabilirsem, sevineceğim.

Şimdi hanımlar kafama takılan şu ki, bebekliğinden beri kucak kucak gezmemesine, kalabalık icinde cok bulunmamasına ve benim insanlardan biraz uzak yetiştirmeme rağmen, 20 aylık oğlumda bir herkesle kaynaşma, herkese bulaşma, herkese kucaklar acma durumu var. Yani huy diyorum, illa cekiyor, babası da cok sosyal bir insan, annem de oyle, kpim de oyledir, annemin sosyalliği filan dillere destendır yani oyle soyleyeyim... Herhalde kuşak atlayıp annem ve kpime cekti benim oğlan.

Size, en yakın birkac somut ornekle durumu anlatmak isterim:
Pazar gunu avmde alış-verişteydik. Zaten iceri girdiğimiz andan itibaren bodul bodul, surekli insanlarla iletişim bir mudahil olma durumu... Guvenlikten geceriz el sallar opucuk atar. Mağazaya gireriz, goz goze geldiği herkesle selamlaşır ki bunu nereden oğrendi hicbir fikrim yok. Gulumseyene gulerek baş sallar, tovbe yarabbim

Neyse bir iki bir yerleri kurcaladı, arkasında ben toplar-koşar; sectik aldık bir şeyler eşim odemeye gecti, dedim "Mağaza cıkışında bekleyelim seni, rahat vermeyecek yoksa" ... Kapıya yoneldim gidiyorum, derken kendi yaşında bir kız cocuğunun peşine takıldık. Kızı sıkıştırdı ısrarla heyecanlı heyecanlı bir şeyler anlatıyor, ne diller ne diller yok boyle bir şey, kendi anasına o kadar konuşuvermez. Sonra "Oyy, aayy" diye yanak sevmeye başladı, tabi kız da az değil o da benim oğlana sarılıverdi Kızın annesi ve ben gulmekten bi hal olduk, cocukları mumkun değil ayıramıyoruz, durup durup birbirlerini bulup sarılıyorlar, kapıya gidene kadar kac kere geri donduk sayamadım... Kız da pek sevimliydi maşallah yani oğluma da hak veriyorum sarılınmayacak, peşine takılınmayacak kız değildi Neyse, guc bela cıkardım mağazadan benimkini, iki arabaya tırtıla neyim bindirdik de ancak oyle unutabildi ilk aşkını
Sonra yeni aşklara, arkadaşlıklara yelken acmamız da uzun surmedi, nerede cocuk var peşinde, yuruyen insanların arasına kaynayıp suratlarına bakıp bir şeyler anlatarak gulmeler vb. Allahtan anlayışlı insanlarla karşılaşıyoruz diyeyim.

Bunlar pazar gunumuzun sadece bir kısmı tabi, ne zaman dışarıda olsak, herkese bi musallatızdır.


Dun 1 Mayıs tatil, bir aradayız diye, cocuk guneşlensin duşuncesiyle de erkenden gezmelere cıktık.
Kendisi bir yandan arabasında havucunu simidini kemirir, bir yandan kendine gulumseyenlere gulucukler sacar. Sonra parka gectik, parkta salıncak-kaydırak filan umuru değil, cocukların peşinde koşar. Sonra "Başlarım parkına" cekip gitmesiyle beraber, az ileride top oynayan adamların oraya doğru koşar.
Bunu ilk kez yaşamıyoruz tabi, ne zaman parka gitsek karşılaştığımız olay bu. Yine gecenki park maceramızda, parkın yanındaki spor tesisinde basketbol oynayan ergenlerin arasına girip sanki kırk yıllık kankeytoları gibi yere comup cipslerine ortak olup bir şeyler anlatmaya calışmıştı kendi dilince.

Cıktık parktan, hadi dedik balık ekmek yapan bir yere gidelim, balık yemeye direnir genelde, belki farklı gelir dışarıda yer. Gittik, yedi karnı doydu şukur derken beyefendiyi bizim masadaki muhabbet acmadı herhalde ki oyuncak kamyonlarını da alarak kalktı gitti, yalnız başına oturmakta olan bir dayıya musallat oldu, onun masasındaki sandalyeye tırmanmaya calışır. Ozur dileriz adamdan "Oğlum boyle olmaz, amca yalnız oturmak istiyordur, hadi gel" yok... Adam da anlayışlı cıktı "Yok otursun rahatsız olmam, cocuk biliyor kamyonlarını kime getireceğini, ben de tır şoforuyum, sosyal bir cocuk maşallah" filan dedi. Eşim de diyor "Abi fazla sosyal bi cocuk, maşallah deme az nazar değsin duzelsin" filan...
Mumkun değil adamın yanından kalkmıyor cocuk cığlığı basıyor. Neyse oyle yarım saat dayıyla kamyon surduler masada, "Hııı mııı" bi şeyler gosterir anlatır sohbet eder filan. Millet bize bakar guler...

Neyse dikkatini dağıttık bir şekilde aldık masadan derken, yeniden masalar arası gezmece başladı, iki turist kız vardı onlara sokuldu, bu kez de onların masaya yerleşti. Ben almaya calışırım, eşim almaya calışır "Diiiit" (Git) diye bizi kovar iki sarı kız icin (Guzelden anlıyor ama cocuk şimdi )
Sonra tabi yıldım, eşim başında yine, sen kızların balık ekmeğe de ortak cık, kızın balık ekmeğinin yarısını ye... Onlar da guluyorlar, sohbet muhabbet sarılmalar, opucukler... Herkes guler, maskot oldu cocuk oturduğumuz yerde. Gider ona buna kamyonlarını gosterir... Artık dedim eşime "Hadi kalkalım, bugunku rezil olma kotamızı doldurduk" .. Eve gideriz, market teyzeyle selamlaşır vs vs...

Şimdi bu nasıl bir şeydir, gecer mi hanımlar?
Guluyorum bir yandan ama tabi duşunuyorum da arka planda derin derin, ister istemez endişeleniyorum cunku tehlikeye cok acık bir hal haliyle bu. Biraz daha aklı erince daha yoğun eğileceğim bu durumun uzerine tabi ki ama hani bu kimi cocukta boyle bir surec midir, gecici midir merak ettiğim icin de paylaşmak ve fikir almak istedim.

Denas14__ seni de etiketlemek istedim, yanlış hatırlamıyorsam senin buyuk kız da sevgi pıtırcığıydı
Vaktin olursa yorumunu isterim.