olmadı yinede. Ben yine onemsemeye başladım eşimin işi nedeniyle o ay yumurtlama zamanım icinde bir kere calışma yapabilmiştik, ama ben ilişkiden bir gun sonra yumurtladığımı anladım, ilişkiden bir hafta sonrada rahmimin seğirdiğini hissettim ve ilk defa boyle bir şey başıma geliyordu, goz nasıl seğirirse benim rahmimde oyle seğiriryordu ve o kadar yazı okumama rağmen hic boyle bir şey okumamıştım ve cevremden de duymamıştım, hayırlısı dedim.
O ay regl olacağım gun test yaptım ama evde olan ve gunu gecmiş bir testti, ikinci cizgi golge gibi cıktı icim cok garip oldu ama yine soğukkanlılığımı koruyayım dedim, reglim 2 gun gecince eşimi aradım gelirken test al dedim, ve başladım idrarımı tutmaya, sabahı bekleyemezdim cunku. Eşim eve gelince testleri kapmamla tuvalete koşmam bir oldu, testi yaptım ama elim ayağım titriyor ilk cizgi hemen belirdi ikinci cizgi yavaş yavaş belirip koyulaşmaya başladığında bayılacağımı duşundum, hemen eşime gosterdim. İkimizde saf saf birbirimize bakıyoruz, hemen ailelerimizi aradık aynı anda haber verelim diye, kayınvalidemler şehir dışındaydı ve ailemden uzakta yaşıyorum. İki ailedende kimse yok yanımızda. Kayınvalidem hem ağlıyor telde hem gobek atıyormuş en cok ona gulmuştum, yılların ozlemi bitmişti
Cok rahat bir iki ay gecirdim sadece mide yanmam vardı, fakat son bir hafta cok yormuştum kendimi, 9. haftaya 2 gun kala kanamam oldu, dunyam başıma yıkılmıştı, bebeğim gidiyor diye ağlamam hala aklımda. Yatağa yattım hemen, kalkarsam gidecek gibi hissediyordum hemen acile gittik gece 4:30 da hastaneye yattım. Ama korkunc bir kabusun icindeymişim gibiydim, robot gibi hareket ediyordum, Allah nasip ederse zaten kucağıma alıcam yavrumu diye teskin etmeye calışıyordum kendimi, tevekkul boreas dedim kendime tevekkul. İğne, serum 3 gun boyunca ama vız gelirdi yeterki bebeğim iyi olsun, birde kan uyuşmazlığımız var eşimle oda ayrı bir risk, neyse cıktık biz hastaneden meleğim icimdeydi hala. Bu sefer elimi bir işe surmedim, anca yemek yapma işi oda tek yemek ceşit yok, oturarak yapıyordum her şeyi. 2 li test zamanımız geldiğinde doktorum universiteye sevk etti yaşımdan dolayı risk vardı, tabi ben hungur hungur ne olursa olsa doğuracaktım meleğimi ama ya insanlar acıyarak bakarsa meleğime, duşunduğum oydu. Onuda atlattık sorun yoktu, 3 lu testimizde temiz cıktı, sadece yaşımdan dolayı risk vardı.
Gebeliğin 7. ayından itibaren yururken zorlanmaya başladım, kasıklarımda ve bacaklarımda ağrı merdiven cıkarken bacaklarımı kaldıramıyordum, oda gecti. Bu sefer nefes darlığı uyuyamıyordum, balkon kapısında kat kat giyinip oturuyordum icim gecerse bir tek oydu uykum, hastalanınca onuda bırakmak zorunda kaldım, salonda balkon kapısı kapalı ayakta dikilerek ya da sandalyede oturarak gecti zaman, bir keresinde de kafamı balkon camına carparak uyandım
her şart ve durumda uyurum huyum kurusun.9. aya girerken uykularımda duzene girdi 2-3 haftalık uykusuzluktan kurtulmuştum, oturarak uyuyordum o ayrı ama uyuyordum, onceki gibi icim gectiği anda boğuluyormuş gibi uyanmıyordum.
Her hafta nst ye giriyordum, şubat ayının başlarında nst ye girdiğimde sancı cıktı doktorum hemen acil kadındoğumdaki nstye gonderdi, daha kaliteli aletler diye, ordada hafif sancı cıktı 13 şubatta ben yine acildeki nstye bağlandım ve hemşire sen nasıl dayanıyorsun dedi bana ben noldu ki diye sorunca insanlar bu ağrıyla doğuma geliyor dedi, ben hicbir şey hissetmiyordum, catala cıkardılar acılma yoktu, 18 şubatta yine sancı bende yine bir şey yok, catala cıktım acılma yok ama rahimde yumuşama var sadece. Ertesi gun sabah nişanım geldi, kalktım evi toparladım, utu yaptım ama eşime bir şey soylemiyorum panik yapmasın diye. Nişan gelince bir kac gun hatta 1 hafta sonra doğum olabilir diye okumuştum bir yerde o yuzden nişanı da pek onemsemedim, sancı yok ya. Hastaneye gittik yine nst de sancı var ama bende bir şey yok
acildeki doktor yatış onerdi yok dedim kalamam gunlerce doğum ne zaman belli değil, imza attım cıktım, doktoruma gittim soyledim neden yatmadın dedi akşama gel yine dedi, akşam gittiğimde başka bir doktor yatış onerdi bu sefer dedim riske atmayayım ne olur ne olmaz bu arada takvime gore doğuma 11 gun var.Kimseyi istemedim yanımda ben oylesine yatıyorum ya, akşam 22:30 sıralarında ufak ufak ağrı hissetmeye başladım sonunda
hastanede koridorda dolaşıyorum, doğum olursa kolay olsun diye. Bu arada 4 dakikkada birle başladı sancılarım, ama dayanılmayacak gibi değil ufak ufak, ebe beni 00:30 gibi koridorda gordu, git yat dedi yarın yorulacaksın, dedim sancım var sen dinlen dedi, kimse inanmıyor bana. Bu arada bir hasta yakınını ilac saatinde uyandırdım, bir başka refakatcileri bekledim kapıyı acmak icin dışarda kalmasınlar diye, cok da yardım severim 01:30 sıralarında ebelerin yanına gittim, benim sancılar dakikkada bire duşmuştu ve artık acı cekmeye başlamıştım sonunda
yine ciddiye almadılar kanaman var mı dediler yok ama bakmadım ki dedim git bak dediler baktım kanamam var, catala cıkardılar acılmam 7-8 cm olmuş nst ye bağladılar saat 02:00 gibi artık bağırmaya başlamıştım eşyalarımı getirdiler telefonumu aldım eşimi aradım saate baktım 02:10 tabi birazcık bağırmış olabilirim, kimse doğuma gireceğimi duşunmuyordu ki, şaşırdı sorular soruya bana benim konuşmaya halim yok. Bu arada hastane cantam 2 taneydi birinde kendi kıyafetlerim bir kat bebek hastane cıkışı, narım ve onu kesmek icin bıcağım var diğerinde yedek hastane cıkışı kalın bebek battaniyesi bebeğin yedek bezleri ve o canta evde 
02:25 gibi catala cıktım ve suyumu patlattılar doğum başladı tam 02:35 de bebeğim doğmuştu, 3.160 gr dı kızım, 11 gun erken doğmasına rağmen. Kızımı seyrediyordum saf saf ne olduğumu şaşırdım bir 10 saniye oyle baka kaldım hemen bakımını yaptılar giydirdiler, bu arada benim dikişlerim falan atıldı, tekerlekli sandalyeye bindirdiler kızımı kucağıma verdiler ve biz cıktık, kayınvalidem vardı, eşim aramış, zaten oyle kararlaştırmıştık, ben onu arayacaktım oda aileleri. Baktım oda şaşkın
Odamıza gectik gecenin ilk bebeğiydik, kucağıma aldım odada tekrar, uzun uzun seyretti meleğim beni, tanımaya calışır gibi, o kadar guzel bakışlardı ki onlar sanki anlıyor bir şeyleri. Şimdi iki bucuk aylık olduk, şirin mi şirin, guzel mi guzel bir kızım var, Rabbim tum olmayıp da isteyenlere nasip etsin bu duyguyu, uyurken bile ozluyorum keratayı.Babamız o gece calıştığı icin ertesi gun gelebildi yanımıza eve gelipte baş başa kaldığımızda azcık catlak eşimin bana soylediği
" hastanede karıştırmadılar değil mi?"
"yok" dedim "hep gozumun onundeydi, neden sordun?"
" bu kız cok guzelde"
Şimdi cocuk istemeyen o insan gitti, yerine kızına aşık bir baba geldi.
Allahım tum evlatları anne ve babalarına bağışlasın, koruyup kollasın meleklerimizi, bizleri o mis kokularından mahrum bırakmasın, butun hamişleride rabbim tek nefeste kurtarsın, evlatlarını onlara bağışlasın.