Normalde cok guzel bir aileyiz. Annem babam ve ablam var. Ablamla arada tartışmaları olur. Ama ben hic bi zaman onları kıracak uzecek birşey yapmak istemem. Hic bir zaman saygımı bozmadım onlara karşı. Cok severiz aslında birbirimizi ama bana kucukluğumden beri aptalmışım gibi hissettirdiler. Ders konusunda okul konusunda hic destek olmuyolar. Bugun kahvaltıdayken kuzenimin ne kadar akıllı olduğundan bahsediyorlardı. Annem aynen şu cumleyi kurdu “ Cocuk sokakta biyudğ ne kadar akıllı. Biz el bebek gul bebek buyuttuk bok gibiler.” Bu cumleyi kurunca o kadar kırıldım ki. Şuan yuzunu dahi gormek istemiyorum. Bi insan cocuğuna nasıl bunu soyler. Benim bana destek olan bir ailem hic bir zaman olmadı. Ona alıştım artık ama bu soylediği laf cok ağırıma gitti. Onunla konuşmuyorum diye de hala laf atıyo. Surekli uyuyor gibisinden Ben oğrenciyim tabiki haftasonu dinlenicem ne yapabilirim başka. Hic kendini suclu gormuyor. Bide konuşmuyorum diye sinirleniyor. Napıcam lutfen soyleyin. Yaşım 18 cok uzuluyorum.