Meleğim derdim sana.. Melek olacağını bilmeden..

Yazmalıyım diyorum yazamazsam acım hafiflemez, konuşmalıyım diyorum susarsam kendime kapanırım, dunya gozume gozukmez.. Ama ne yazmak geliyor icimden, ne de konuşmak.. Yanıma geliyolar, destek olmak icin.. Benim yuzumu guldurecek tek şey yavrumu kucağımda gormekti diyorum, goremiyorum.. Bir pazar gunu,kaybettim yavrumu.. her şey normaldi.. Bi' hafta once takiplerini yaptırmıştık, haftasından onde gidiyordu. Doktor bir sorun yok demişti.. Sabah uyandım nişanım gelmişti.. Lakin bir damla sancı ağrı vs yok.. Eşime dedim bana bir şeyler oluyor hastaneye gidelim.. Arabayı hazırladı, beni giydirdi. Cıktık yola.. Yolda başladı sancım.. Hastaneye vardığımızda 6 cm acılmam vardı.. Doktor hemen doğumhaneye almamız gerek sizi dedi. Daha suyum gelmemişti.. Haykırdım, ağladım bebeğim cok kucuk daha doktor,en azından bir kac hafta daha dursaydı.. Dikiş atılıyomuş rahim ağzına dedim, o uygulansın.. Sancınız var dedi yapamayız.. Eşimden imza aldılar, cıktık o hastaneden başka bir hastaneye o da aynı şeyleri soyledi.. Bu arada sancım artmaya başladı.. 3. hastaneye gitmiştik, inanamıyoduk caresini arıyorduk bulamıyorduk.. Rahim ağzı yetmezliği dediler.. Geldiğimiz hastanede suyum geldi, acil ustumu soydular. Doğuma aldılar, ağla ağla oleceğimi sandım..5 te suyum geldi 10 bucuk da normal doğumla doğurdum evladımı.. Sunii sancı verelim dediler kabul etmedim, kendi sancımla doğuracağım dedim.. Bebeğim doğduğunda ona bakmamı istemediler, omur boyu unutamazsın bakma lutfen dediler, ağlama krizine girdim.. Ne kadar ağladım neler yaşadım o arayı hatırlamıyorum, sonra narkoz vermişler bebeğin eşini almak icin.. Gece saat 1 de uyandım, doğum sonu servisine alındım.. Herkesin yanında bebeği.. Gece boyunca ağlayan bebek sesleri..O bebekler ağladıkca ben ağladım.. Normal doğum yaptığım icin lohusayım.. Sancılarım var sancılarım bile bebeğimi hatırlatıyo.. Deli gibi acaba gitmedi mi icimde mi hala diyorum.. Oysa ki gozumun onunde doğdu.. 5. Ayımız bitiyordu 6 aya girecektik.. Normal doğum olduğu icin bir gun sonra cıkardılar.. Şimdi evimdeyim.. Ailem yanımda.. Bebeğim kara topraklarda.. Doğduğu gun ve olduğu gun aynı.. Babası gomdu gulbahce mezarlığına.. Gulbahcede canım var şimdi gulbahcede yavrum var.. Ve bebeğimi gomduğumuz gunun gecesi yağmurlar yağdı şehrime.. Mezarına yağmur doluyor, CANIMIN PARCASI uşuyo mu.. diye nefes alamadım. Rabbim verdi Rabbim aldı ammenna.. Ama İnsanız dayanması zor. Babasının sıkmaktan avucları morardı bir gecede.. Doktorun ona dediği.. Artık bebekten gectik anneyi kurtaralım..
Dua istiyorum.. İcime sabır dolsun.. Yoksa dayanamam..
Hz. Zeynebin imtihanına benzedi yaşadığım acı..Dualarım dua ustune..RABBİMe inancım sonsuz..
Neden demedim hicbi' zaman..Cunku meleğim ondan geldi
ona gitti.. İcimi ferahlatan tek bir şey var.. Hic kucaklayamadığım opup koklayamadığım yavrum beni obur dunyada bekleyecek.. O kadar sakınarak geciriyordum ki hamileliğimi.. Gec buldum erken kaybettim bebeğimi.. 3 sene bekledim yavrumun gelmesini.. Şimdi bi' omur surecek acısı.. Hayatta bu acı kadar icimi yakan bir şey olmadı, evlat acısı hic kolay değilmiş... Baş sağlığına gelenler oluyo..Herkes dunya derdinde, arada dalıp gittim.. koca dunya bi' hic gozumde.. Yavrumu kucaklayamadım ya...Sabır ve dayanma gucu istiyorum.. icim yanıyor..Herkesin imtihanı farklı.. Benimki de buymuş..Cennette sarılacağım yavruma.. O mis kokusunu icime cekeceğim.. Yalan dunyada sevemedim orada seveceğim..​