Erik, Rosaceae (gulgiller) familyasından Prunus cinsinden meyvesi yenen bazı ağac turlerinin ortak adı.
Turkiye'de Doğu Anadolu'nun yuksek yayla mıntıkası ile, Guneydoğu Anadolu'nun kurak ve cok sıcak bir kısım yerleri haric, memleketin her tarafından yetişir.
Erkenci donem can eriğini (P. cerasifera), yaz ortalarında olgunlaşan Japon ya da İtalya eriği (P. salicina) takip eder. Ağustosta olgunlaşmaya başlayan Avrupa eriği (P. domestica) ise ekim ayına kadar yenebilir. Farklı donemlerde olgunlaşan eriğin, farklı bicim ve buyuklukteki meyvelerinin ince kabuğu, turlere gore yeşil, sarı, kırmızı ve mor renklerdedir. Ulkemizdeki en tanınmış erik ceşitleri can eriği, papaz eriği, murdum eriği ve tatlı uryani eriğidir.
Anavatanı Anadolu olan erikler, dunyanın değişik iklim bolgelerine gocler ve harpler sebebiyle adapte olmuşlardır.Kafkasya ve Hazar Deniz'i cevresinden dunyaya yayıldığı sanılmaktadır. 'Prunus institia' adlı bir diğer erik turunun anavatanı ise Şam bolgesidir.Butun dunyadaki erik ceşitlerinin sayısı, iki binden fazladır. Memleketimizde yetiştirilen ceşitlerin sayısı da iki yuzun ustundedir. Erikler olgunluk zamanlarına, kullanma şekillerine gore ceşitlere ayrılır. Turkiye Milli Bağ-Bahce Komitesinin memleketimizde yetiştirilmesini tavsiye ettiği ceşitler; Can, Santa Roja, Red Kennen, Climax, Formasa, Reine Claude Violette, Reine Claude Verte, President, Giant, Red Heart, Stanley, Kostendil, Karagoynuk, Uryani, D'Agant'tır.
Erik ağacları tur ve ceşitlerine gore iri boylu ağacları teşkil ettikleri gibi, kucuk boylu ağaclar veya calı şeklinde olanları da vardır.
Sert cekirdekli bir meyve ağacı olan eriğin ic kısmının sertleşmesiyle sert cekirdek kabuğu meydana gelir. Yenilen kısmı etli ve suludur. Meyveleri şekil, renk ve tat bakımından cok farklıdır. Tohumları (cekirdekleri) acıdır.
Erik ceşitleri, tohum teşekkulu bakımından kendine verimli, kendine kısmen verimli ve kendine kısır olarak uc grup altında toplanır. Kendine kısmen verimli ceşitlerden de iyi urun alınabilmesi icin, tohum teşekkulu ceşitlerine ihtiyac vardır.
Erik ağacı ceşitli toprak tipinde yetişmekle beraber en iyi olarak besin maddelerince zengin, humuslu, sıcak, yeteri kadar nemli, orta derin ve derin topraklarda iyi yetişir. Kultur erik ceşitleri celik ve aşıyla uretilir. Fidanlıklarda en cok durgun goz aşısı kullanılır. Kultur erik ceşitleri icin muhtelif erik turleri, şeftali, kayısı ve badem anac olarak kullanılabilir.
Meyvelerinde şekerler, pektin ve organik asitler vardır. Meyve olarak yenir. Kurutularak hoşaf ve ceşitli yorelerde değişik pestil yapımında kullanılır.
Erik bol miktarda B vitaminleri icermektedir, ayrıca potasyum ve magnezyum minerali acısından da zengin bir meyvedir. 100 gr taze erik; 66 kalori, 17.8 gr karbonhidrat, 299 mg potasyum, 17 mg fosfor, 2 mg sodyum, 18 mg potasyum, 0.5 mg demir, 0.4 mg lif icermektedir. Ayrıca A, B1, B2, B3, B6, C, E vitamininide icermektedir.