Zambakgillerdendir. Anavatanı Afrika ve Madagaskar adasıdır. Etli ve sulu yaprakları rozet şeklinde saran, acı bir ozsu iceren yeşil bitkilerdir. Kısa ve uzun boylu 100 civarında turu bulunmaktadır. Bunların bircoğu salon, balkon ve bahcelerde yetiştirilir. Yaprak renkleri griden yeşile kadar değişir. Kimi turlerinin yaprak kenarları sivri dişli, kimi turlerin bu dişleri ufak ve yumuşaktır. Bazı turlerin yaprak kenarları dişsizdir. Cicek renkleri yeşilimsi beyazdan sarıya kadar değişmektedir. Kultur turu aloelerde kırmızı ve turuncu renkli cicekler de elde edilmiştir. Yılın her zamanı cicekcilerde satışa sunulur.
Aloelerin uretimi tohumlarıyla, yandan suren piclerin ayrılmasıyla veya yaprak celiğiyle coğalır.
Aloe Bitkisinin Yetiştirilmesi icin Gerekli Şartlar:
Toprak: Aloeler zengin karışımlı toprakları sever. Uygun toprak hazırlamak icin, bahce toprağına yanmış ciftlik gubresi, biraz kil, kaba dere kumu ve yaprak curuntusu eklenir.
Su: Nispi nem oranı duşuk yerlerde olmayı isteyen aloe'ler yazın bol su ister., kış mevsiminde suyu azaltılır.
Işık: Aloeler guneşli ve cok aydınlık ortamlarda yetişir.
Sıcaklık: Ilık ortamlarda bulunmayı isteyen aloeler en duşuk 5 dereceye kadar da dayanabilirler.
Gubre: İlkbahardan sonbahara kadar ayda bir kez standart sıvı gubre verilir.
Saksı Değiştirme: Aloelerin koku saksıyı tumuyle doldurmuşsa ilkbaharda saksısı bir numara buyuğu ile değiştirilir. Saksıya uygun toprak ilave edilir. Bitki yeterince buyudukten sonra, ozenle saksıdan cıkarılıp, kokleri kırpılır ve uygun toprak eklenerek aynı saksıya yeniden dikilir.