30. Haftadan sonra kendimi yuruyen gobek gibi hissetmeye başladım
Tekmeler daha da guclendi. Birde baya baya balıklıyoruz. Şimdi diceksiniz ki balıklamakta neyin nesi. Yani en fazla oyle tarif edebiliyorum. Bi yerde oturmus takılırken benim oğlan; birden başka tarafa fırtlıyor. Boyle ic gıcıklayıcı bişey. Cok keyifli 
Hah iste ben ona balıklamak diyorum. Hastane cantalarımız hazır. Psikolojik olarak hazırlanmaya devam ediyorum. Ara ara Goktuğ ile de anlasma yapmaya calisiyorum. Oglum diyorum bak; hazir olunca kop gel buraya. En hazır hissettigin an annecigin seni burda bekliyor diyorum. Inşallah mızıkcılık yapmaz. (Babasına cekmediyse tabii) 
Sizler neler yaşıyorsunuz?