(İnsan sevinir değil mi ne guzel hamile kalabiliyorum diye, ben artık cift cizgi gorunce korkudan sevinemiyorum bile.
Sizinle paylaşayım neler geldi başıma.
Soyle ki 2 seneyi gecti bebek icin calısmalarımız. İlk gebeliğim kimyasal gebelik oldu. Korunmayışımızın 4. Ayıydı. Tabi hemen aşırı sevindik, aileler arkadaslara haber gecildi doktor hamilesin dediği anda. Ama malesef 1 hafta sonrasında kanama basladı ve kese gorulmeyince kimyasal oldugu anlasıldı. Bu 2016 Ekim ayında oldu. Sonra biz umutla devam ettik 2017 Ekime kadar, bir daha hamile kalamayınca tup bebek deneyelim dedik Kasım 2017- cunku amh hormonum yasıma gore duşuktu, 0,9- ve daha 32 yasındaydım. 4 yumurtadan sadece 2 si toplandı ve dollendi, 1 tanesi 3. Gune gelebildi. Tabiki tahmin ettiğiniz gibi tutmadı. Bir ay sonra bir baktım ki kendiliğimden hamile kalmışım! 2018 Ocak. Yine sadece aileye haber verildi ve hemen dr a gidildi, inanmıyorduk kese gorulmuştu, artık kesin bir bebeğimiz olacaktı cok mutluyduk. O da uzun surmedi, 1 hafta sonra yine kanama ve duşuk. Bu sefer bebek gelişememiş, kese aynı boyutta kalmıstı. Biz yine umudu kaybetmedik ve ben 3 ay sonra yine hamile kaldım. Bu sefer ailemize bile soylemedik hatta bhcg bile baktırmadım 1 hafta belki duşer diye. Lekelenmelerim vardı ve garip ağrılar. Dr yine keseyi goremedi bhcg 1800 du ve iki gun sonra gel tekrar bakalaım dedi. 2 gun sonra daha dr a gidemeden ağrı, kanama ve bayılma sonrası acile kaldırıldım. Dış gebelikmiş, hayati tehlikem varmış, 1 ltye yakın kay kaybetmişim, ic kanama ile. Acilen ameliyata alındım ve sağ tupum alındı. Tabi bunlar ardıardına olunca benim psikolojim bitti. Zaten panik atak hastasıydım zar zor ilacı bırakmaya calısıyordum hersey tepetaklak oldu. Sonra dedim ki istemiyorum cocuk falan. Hayat cocuk demek değil, 2 senedir her adet oldugumda ağlama krizleri , esimle yasadıgım gerginlikler, hormonlarımın altust olması bu hamileliklerden. Ama doktorum cok beklememem gerektiğini zaten yumurta rezervim az oldugunu ve kendimi toparlayıp tekrar denemem gerektiğini soyledi. Mayıs ayında yasadıgım dış gebelik sonrası tekrar denemeye karar verdik bu ay. Ve sansıma ilk ayda yine hamile kaldım. Tek tupumle. Şimdi korkuyorum, antidepresanımı hala kullanıyorum, azaltmaya calısıyorum ama bunca seyden sonra gercekten cok zor. Bir de isin garip tarafı baska bir ulkeye tasındık, burada saglık sistemi cok farklı. Korkularım beni mahvediyor. Bu sefer olsun ne olur, dualarınıza ihtiyacım var. Burda yapayalnız bu halde korkuyla yasıyorum. Desteğinize ve moralinize ihtiyacım var. Su an takvime gore 4+2, insallah bebeğimi kucagıma aldıgım gunleri de gorurum