Bir karafatmanın gunluğu

Dun gece yine olumle burun buruna geldim. Kendime bir zarar geleceginden degil ama karim Cemile ne yapar sonra. Biz aksam yemegimizi genelde saat 11-12 gibi
yerdik, ama ev sahiplerimizin misafiri geldiginden gec vakitlere kadar oturup yatmadilar. Neyse ki konuklarin gitmesiyle birlikte uykuya daldilar. Bir sure
ortaligin sakinlesmesini bekleyip, yiyecek toplamaya basladim. Bugun misafirler geldigi icin menu cok zengindi. Pasta ve borek kirintilarina bayiliriz. Her neyse ben nevaleyi toplarken birden mutfagin isigi yandi ve "Aaaaaa! Karafatma"
diye bir ses duydum.
Salak adam, ben bir erkegim Fatma da nereden cikti. Benim adim Ismail. Boyle seyler delikanliyi bozar. Hadi beni karimla karistirdin diyelim. Sen ne kadar
korkak bir adamsin. Benim kac katim buyuklugunde olmana ragmen bu bagiris da ne boyle? O korkunc sesin kesilmesiyle birlikte,sanki ben ona bir şey yapmisim
gibi beni kovalamaya basladi. Inanin o kadar da dikkat ediyorum, tabak, canak bardak uzerinde dolasmamaya cunku bu dingilin karisi cok titiz. Bazen
diyorum ki bu giciklarin misafiri Geldiginde git >ortalarda dolas boylelikle utanilacak duruma dussunler..Ama yapamiyorum iste. Ne olursa olsun,
ekmek yedigin tekneye kotu gozle bakmamak gerekir.
Ben eve geldigim ilk yillari hatirliyorum da ne
guzeldi o gunler. Rahmetli kayinbabam ve kayinvalidem beni evlerine kabul etmislerdi. O zamanlar rahattik, cunku ev sahibimiz Riza amca kordu. Bu sebeple
evin her yerinde serbestce dolasabiliyorduk. Hatta Riza amcayla ayni sofrada yemek yedigimiz gunlerde oldu. Gerci bizleri gorebilseydi nasil davranirdi
bilmem ama o hep yuregimizde yasayacak. Riza amcanin durumu pek iyi sayilmazdi, memur emeklisiydi. Bu evde rahmetli karisininmis,bu yuzden yiyecek konusunda bu kadar fazla secenegimiz yoktu. Ama daha mutlu ve
huzurluyduk.
Riza amca bir gun gorunmez kazaya kurban gitti.Gerci onun icin butun kazalar gorunmezdi. Riza amcanin topraga verildigi gun biz de oradaydik. Karsi komsusu Osman Zeki bey bize geldiginde ceketini asmisti. Biz de bunu firsat bilip ceketin cebine girdik. Ardindan Osman Zeki beyle birlikte mezarliga dogru yola koyulduk. Riza amcanin uc tane oglu vardi ama bugune kadar sadece nufusta gozukuyorlardi.
Hayirsizlar daha ilk gunden evi satisa cikardilar.

Evi su anda oturan adam ve karisi satin aldi. Eve ayak basmalariyla kayinbabam ve kayinvalidemi oldurmeleri bir oldu. Adam sonra igrenerek cansiz
bedenleri kagida sararak cope atti. Sanki kendisi cok temizmis gibi. Halbuki tuvaletten ciktiktan sonra ellerini yikamadigina defalarca sahit oldum.
Simdilerde kendine uzerinde rahmetli kayinvalidemin resmi olan bir ilac almis, durmadan uzerimize sikip duruyor Kayinvalidem Sultan hanim gencliginde
fotomodel oldugu icin bu tur ilaclarin uzerinde resmi bulunuyor. Hatta bir iki reklam filminde de oynamisti. Ama evlenince mecburen birakti. Cunku
kayinbabam tam bir Osmanli erkegiydi. Bugune kadar rahmetli Riza amcanin anisina bu evde oturduk, artik daha fazla dayanacak halimiz kalmadi. Ese dosta
haber saldik. Kendimize gore bir ev bulur bulmaz tasinacagiz buradan. Belki de sizin evinize yerlesiriz hayat bu belli mi olur?
not:bu konu icin sema arkadaşıma tşk ederim...
__________________