Ben bekarım ve cocuk yapma fikrine bi turlu ısınamıyorum belki ekonomik şartlardan dunya halinden korktuğumdan bilmiyorum. Cocuk yapma fikri benim icin geleneği devam ettirme ozentilik gibi duruyor bi suru derdi var. Mesela tanıdıklarımın bebeğini severken zoraki seviyorum ama kedi kopeklere bayılıyorum bi suru sokak kedisi besliyorum bıraksalar hepsini cocuğum gibi evde toplar beslerim sokakta kopek gorunce cok uzuluyorum haline. Kafamda hep şoyle bi duşunce var insan yavrusu masum doğar buyur kotu biri de olabilir ama hayvanlar her zaman masum kalır. Kendimi 3 5 yıl icinde cocuk bakarken veya isterken hayal edemiyorum (ama olursa da ona en iyi şekilde bakarım tabi) neden boyle