Merhaba dostlar..
Uzunnca bir sure ( yaklaşık 1,5 yıl ) bu forumda sizlerin her konuda girip cıkıp tecrubelerinizi okudum. Bu surec icinde 7 ay once bizde bebek icin calışmalara başladık.
Defalarca yaşanan tek cizgi, gozyaşı, yalancı gebelik belirtileri sonunda gectiğimiz 19 ocakta son adetimi gordum ve 21 şubat gebelik testim pozitif cıktı..
Tarifsiz bir mutluluk yaşadık tabi..
Ancak cok sinsi bir tehlikeyle karşı karşıyaymışız..
Beta hcg normal seyrinde artarak gidiyordu. Daha onceki usg kontrollerimde hep ‘temizsin, rahat gebe kalırsın ’ dedikleri icin aklıma hic kotu bir şey gelmiyordu.. hemen havalara girdim tabi. Yeme icme duzeni, hafif egzersizlere devam..
Derken 4 mart salı gunu ilk usg kontrolume gittim. Hem keseyi gormek hemde kalp atışını duymak icin. Hesaplara gore 6+2 idik.
Heyecanla usg ekranına bakarken dr hicbir şey gormuyorum dedi.. bir de alttan bakalım.
Baktı.o sırada normalde yaşamadığım bi ağrı saplandı sağ tarafıma. Burda dedi. Sağ tupe yerleşmiş.gerek dr un yuzundeki ifade, gerek benim o an yaşadığım şok...
Uzgunum dedi. Bu ektopik bir gebelik.
Hemen mudaheleye alınmam gerektiğini soylediler. Bir turlu kabul edemedim. İlk ucakla memlekete gitmek iatedim ( gorev icin Kars ’tayız. Memleket Bursa )
Ucağa binmeme dahi izin vermediler. Tupumu patlatacak kadar buyumuş. Her an ic kanamadan şoka girip bayılabilirmişim. Keza kanamada sinsice iceriden başlamış. Ne olduğunu anlamadan yatırıldım hastaneye. Daha kabul edemeden acil operasyona alındım. Bulunduğu yer tam yumurtalık ve tupun birleştiği yerdi, yumurtalık kalsın diye dua edip hıckıra hıckıra ağlarken aldılar ameliyata. Tarifsiz ağrılarla, maddi manevi acıyla uyandığımda oğrendim, tupu de kurtarmışlar ama cok dejenere olmuş tabi. Bir daha normal bir gebelik sağ taraftan olmayabilir, tekrarlama olasılığı cok yuksek dedi doktor.
Cocuk aşkıyla yanan ben, ameliyattan ilk uyandığım dakika o ağrıların ve narkozun şiddetiyle ‘ bir daha nasıl isteyeceğim! ’ Diye bağırdım..
Hayata karşı ofkeli, buruk, hayal kırıklığı, yas duygularıyla karışık olarak her işte vardır bir hayır, Allah verir Allah alır, daha cok gencsiniz, falan gibi ikili duygular icindeyim..
Tecrubelerinize ihtiyacım var dostlar.
Var mı icinizde benzer durum yaşayan, daha sonra sağlıklı bir gebeliğe kavuşan?
Siz neler yaşadınız?
nasıl atlattınız?
yeniden goze alabildiniz mi? Yumurta takibi yaptırmak mı lazım? Yoksa direk hic risk almadan tup bebek mi?
uzun oldu belki biraz.. belki hormonlarım hala kendine gelemedi. Son kalıntılarını dokuyorum bebeğimin icimden. Kanamam suruyor.
Tecrubelerinizi dinlemek isterim.
Allah hepimizi boyle durumlardan korusun, sağlıklı gunler dilerim..