Merhaba arkadaşlar,

Ne zaman icimde sıkkınlık bir bıkkınlık olsa birisi ertesi gun vefat ediyor.

Cumartesi gunu canım aşırı sıkılıyordu. Yıllardır beklediğim urun elime ulaştığında bile sevincini yaşayamayacak pozisyondaydım. Ertesi gun engelli bir abim vefat etti. Surekli yardım ederdim, iğnelerini falan yapardım MS hastasıydı.

Dun de akşam civarı cok fena canım sıkkındı. Az once bir abimin vefat haberini aldım. Artık korkar oldum sıradaki kim diye. Daha oncelerden ruyamda gorurdum hepsini. Gece de ruyamda hortlak gibi bir şey gordum ama uyanıp gozlerimi actığımda bile silueti uzerime doğru cokuyordu.

2 sene once de bir vefat eden abimi ruyamda gordum. Kendisi gozlerimi kapatıyordu "Sen bakma uzulursun." diyordu bana. Ertesi gun de onun vefat haberini almıştım. Neden boyle oluyor bilmiyorum ama psikolojik bunalıma girmeye başladım artık. Ben sevdiğim insanları kaybetmeye hala alışamadım. Psikoloğa gitmeyi duşunuyorum artık cunku kafayı yemek uzereyim. Benim durumumda olan başkaları var mı yada bildiğiniz neler var bu sorunu cozmem icin? Herkes icine doğmuş diyor ama icime doğmaktan ote bir şey bu.