Mutluluk bağımsız ise nicin her zaman mutlu değiliz?


M: Mutlu olmak icin şeylere ihtiyacımız olduğuna inandığımız surece, onların yokluğunun bizi perişan edeceğine de inanırız. Zihin kendisini daima inanclarına gore şekillendirir. İşte insanın mutluluğa itilme ihtiyacında olmadığına; tam tersine, hazzın bir dikkat dağıtıcı ve bir huzur kacırıcı olduğuna, cunku insanın mutlu olmak icin bir şeylere sahip olması, bir şeyler


yapması gerektiği yanlış inancını guclendirdiğini oysa durumun bunun tam tersi olduğuna kendini ikna etmesinin


onemi bundandır.


Fakat mutluluktan soz etmenin gereği ne? Siz mutsuz olmadıkca mutluluğu duşunmezdiniz. "Şimdi mutluyum" diyen insan, gecmiş ve gelecek iki keder arasındaki insandır. Bu mutluluk sadece acıdan kurtulmuşluğun heyecanıdır.


Gercek mutluluk ise "ben" ile hic mi hic meşgul olmayan bir mutluluktur. Onun en iyi anlatımı negatif yoldandır,


"benim bir derdim yok", "endişe edeceğim bir şey yok" şeklinde. Zaten sadhana ’nın nihai amacı, bu kanının sadece lÂfta kalmayıp, yaşanan her an mevcut bir deneyime dayandırılmış olmasıdır.