Kızlar merhaba. 2 yıllık evliyim. 5 yıl sevgililik doneminden sonra evlendik. Cok severek. Ve en başından beri cocuk istiyorduk Rabbim şimdi nasip etti 8 haftalık hamileyim cok şukur. Ama evliliğimin başından beri tek sorunum kayınvalidem ve eşimin ona olan duşkunluğu başlarda cok sorun yazamiyordum bende seviyorum kayinvalidemi. Eşim evlilik başından beri dublex ev alıp hepberaber yaşamak istiyordu. 6 ay once kayinpederimi kaybettik ve benim asıl zorlu hikayem.. kayınvalidem ben yalnız kalamam korkarım demekten başka hicbirsey demedi. Eşimde baba acısı cektiği icin annesini yalnız bırakmak istemiyor. Bir ablası var oda evli. Ben hep dedim ki biz kendi evimize kalalım eğer annem korkuyorsa bizde kalsın . Alışırım derse yine gun gelir akşamları yine hep beraber yeriz vs. Ama yok eşim hep orda kalalım istiyor dublex ev alana kadar. Kendi evime sadece duş alıp ustumu değiştirmek icin geliyorum. Eşim gece bekcisi 4, gunde bir izni var izinli gunlerinde bile oradayız ve beraber yatmıyoruz. 2 hafta once cok buyuk bir kavgamız oldu ve annemin evine gittim. 2 gun once geri dondum daha kotu olduk. Anneme saygın olmadığı surece benden birşey bekleme diyor. Esimin beni cok sevdiğini biliyorum ama ben ve annesi ile beraber aynı eve tikilmamizi istemesi artık zoruma gidiyor. Kayınvalidem bunlar genc deyip bizi rahat bırakmıyor. Boşanmak istesem ailemin durumu cok iyi değil evlenecek yaşta bir erkek kardeşim var .. hayat şartları cok zor hamileyken calışma imkanım yok ne yapmam gerekiyor bilemiyorum belki fikir verirsiniz bı nebze icimi rahatlatirsiniz diye buraya yazmak istedim cok zor bir surecten geciyorum bu uzuntuyle bebeğimi kaybetmekten cok korkuyorum