Regresyon yaptığımızda, orada derinlikte sıkışmış olumsuzluğu yakalarız.
İyileşmenin kaynağı gecmişi temizlemektir. Gecmiş icimizde canlı. Aslında onlar gecmiş değil. Şu anı etkiliyorsa gecmiş değil şimdidir.

Bilincaltının saati bilincin saatiyle pek uyuşmuyor. Yaşamımızda da buna benzer olayları yaşarız ya da şahit oluruz.

Eski medeniyetlerden kalmış, topraktan yapılmış bir bardağa rast geldiniz mi? Eski medeniyetlerin yaşamış olduğu topraklarda gezerken, ayağınız bir cisme takılıyor. Bakıyorsunuz toprağa gomulmuş, topraktan yapılmış bir canak. Toprağı kazıp canağı cıkarıyorsunuz.
İci camur dolu. Camuru şoyle bir boşaltıyorsunuz, icine temiz su koyuyorsunuz. Suya ne olur? Camurlu su.
Suyu boşaltıyorsunuz. Canağın dibindeki camuru iyice kazıyorsunuz. Tekrar su. Yine bulanık. Dibindeki aşınmayı kazıyorsunuz. Su koyuyorsunuz yine bulanık. Ne yapacağız? O bozuk yuzeyi parlatmamız gerekir. Vernikle boşlukları kapatırız. Boyarız, cilalarız. Bardak artık temiz suyun temizliğini koruyacak hale gelmiştir.
İşte iyileşme amaclı regresyon calışmaları da benzer bir temizleme yapıyor. Olumsuzlukla, kotu ve bozuk duşunce ve inanclarla dolu bir ruha temiz duşunceler boşaltmaya calışın. Ne alacaksınız? Camur. Zihinsel bir camur bulamacı.

Nedene doğru regresyon yaptığımızda, orada derinlikte sıkışmış olumsuzluğu yakalarız.
Buradaki olumsuzluğu salmak canağın dibindeki camuru kazımaktır.
O olumsuzluk o kadar uzun sure orada yerleşmiştir ki, buyuk olasılıkla zihinde ve kalpte aşınmalar yapmıştır. Bu aşınmaları temizleyeceğiz.

Tamam da temizlik malzememiz nedir?
Temizlik malzememiz sevgi ve aftır.
En guclu iyileştirici gucumuz evrensel iyilik araclarıdır. Sevgi ve af. Ancak sevgi ve afla temizlenmiş o zihin ve kalbe sağlıklı, olumlu duşunceleri yerleştirebiliriz.
Sağlıklı ve temiz kalmasını sağlayabiliriz.

Olay her neyse. Ne kadar iyi bir olaysa da, ya da ne kadar kotu bir olaysa da.
Mutlak olan şudur.
Mukemmel kotu bir olay değildir. Yani kusursuz bir olay değildir.
Kusursuz bir iyilik hali yoktur. Ve nasıl kusursuz iyilik yoksa, iyiliğin eksik olduğu yerlerde mutsuzluk vardır.

Peki bir olay her yonuyle kusursuz kotulukle dolu olabilir mi? Kusursuz kotu olay yoktur. Bu ne demektir?

Eğer bir şeyin icinde iyiliği aramaya başlarsanız onu bulursunuz. Eğer aradığınız kotulukse, tamam onu da bulursunuz.

Once camurları akmalı
Once camurları akmalı. Cocuk nasıl hissetmesi gerekiyorsa oyle hissetmeli, acıtan olumsuz duyguları salıp gondermeli.

Mutsuzluğunu, kızgınlığını akıtmalı.
Gondersin ki olaylara daha sakin ve yeni bir acıdan baksın.
İşte burada cocuğu sevgiyle doyurma zamanıdır.

Bunu cocuğu yeniden bilgilendirerek, yeni bir anlayış sağlayarak, hic kimsenin sevgisini bulamazsa, kendisinin ve Tanrının sevgisini bulmasını sağlarım.

O halde zihnin bunu eleştirmeden, yargılamadan ve henuz olumsuzlukla tanışmadığı bir durumunda yapmalıyım.
Bu an ilk olayın oncesidir. Saf zihnin olduğu yerdir. Oraya aldığımız cocuğa her turlu olumlu bilgiyi verebiliriz.
Yani yeni bir bilinc oluşturabiliriz. Cocuğun kendi değerinin olduğu, yaşamında başına gelecek her olayın, onun gelişmesine ve hayatı oğrenmesine yonelik olduğu telkinlerini veririm.kaynak:forumtempo