Optimizm. İyimser bakışa sahip olmak demek. İnsanlar optimistlerden hoşlanırlar. Ve onlar nadirdirler!

En iyi haliyle, coğumuz bazen negatifliğin sularında yuzsek de hayatı genellikle notr olarak yaşarız. Daha da coğumuz “En kotu ne olabilir”, “Cok guldum, ağlayacağım” duşunce modunda takılı kalarak yaşamı surdururuz.

Işık ne kadar parlak olursa olsun, sadece golgelerine odaklanırız.

Cok azımız bir yaşam bicimi olarak optimisttir. Cunku genellikle olumsuz duşunmeye eğitiliyoruz. Olumsuz duşunme alışkanlığı kazanıyoruz. Bir de buna “gercekci olmak” diye tanım koyuyoruz. Alışkanlıkla coğunluk gibi davranmak, farklı olmaktan daha kolay geliyor.

Optimist, asla başarısızlık olasılıklarını goremeyen bir Pollyanna değildir. En başarılı optimistler aynı zamanda gercekcidir. Optimist, bir şeylerin istediği gibi gitmeyebileceğini, bir takım terslikler, zorluklar, başarısızlıklar olabileceğini bilir. Ama boyle durumlarda alacağı derse odaklanır ve bu dersin gelecekteki başarısına katkısı olacağını bilir.

Şoyle bir duşunun. En başarılı insanlar, başarısız insanlardan daha fazla başarısızlık deneyimi yaşar. Ama bu deneyimi başarısız insanların gorduğu gibi gormezler. Optimist bakış acıları, her şeyin daima istenildiği gibi sonuc vermeyeceği gerceğini kabul eder ve başarmamanın da surecin ve hayat yolculuğunun onemli bir parcası olduğunu bilir.

Optimist, harekete gecmekten ve risk almaktan korkmaz.

Optimistler populerdir, cunku yaşam enerjileri her yerlerinden fışkırır. Canlılıklarını, heyecanlarını etraflarına da bulaştırırlar. Başkalarına ilham olurlar ve motive ederler.

Optimistler başarılı olur cunku yollarını tıkayan bir ağac olduğunda ağaca tırmanıp yola daha yuksekten bakabilirler. Optimist ayakkabılarını eskitir, pesimist (karamsar) ise carşaflarını.

Bir insanın gercekten optimist olup olmadığını anlamanın en emin gostergelerinden biri, para kaybettiğinde nasıl davrandığıdır.

Optimistler duşuncelerin gucunu bilirler ve kullanırlar. Duşunceler bize inanamayacağımız şeyleri başarmamıza ilham da olurlar, ağırlıklarıyla bataklığın derinliklerine de cekebilirler.

İyimser duşunceler balon gibi bizi yukarıya ceker.

Karamsar duşunceler, ayağımıza bağlanmış gulle gibi bizi aşağıya ceker.

Gecmişi değiştiremeyiz ama gecmişle ilgili mutsuz ve ofkeli olmamayı secebiliriz. Olan olmuş, hala gecmişin ofkeleriyle yaşayarak şimdiyi mahvetmeye gercekten değmez.

Duşuncelerimizi secen biziz. Dunyamızı değiştirmek duşuncelerimiz kadar yakın. Optimist duşuncelerin yarattığı heyecan kadar yakın. Bu heyecan sıkca duyulduğunda alışkanlığa donuşur. Vazgecemeyeceğiniz bir alışkanlık.

İnsanın değeri, asla duşuncelerinin ve tutkularının kalitesinden fazla olamaz.

Optimistleri seven sadece etrafındaki insanlar değildir, kendileri de kendilerini sever. İşte bu, değerlilik duygusudur.

İşte BU duşunmeye değer.

sevgiylea.s.