Bugune kadar bizlere yaşamın kurallarını oğretmeye calıştılar cevremizdeki insanlar...

“Yapmazsan bunu, sevmeyiz seni” dediler...

“Yaşamın kuralları var o kurallara uymazsan kimseler seni yanında istemez” dediler ve bizlerde kandık onlara…

Hep birilerinin cizdiği yollarda yuruduk, kendi yolumuzu cizmeyi aklımızın ucundan gecirmeden.

Başkalarının pantolonunu giydik ustumuze ama yarı yolda duştu belimizden; cunku buyuk gelmişti bize o pantolon…

İnsanların değerleri vardır bu dunyada.

Senin en buyuk değerin nedir acaba?

Ben merak ediyorum, ya sen, sen de merak ettin mi hic değerlerini?

Yoksa sebepsizce mi yaşıyorsun?

Şimdi sana cok guzel bir yol cizeceğim ama bu yolda sen yuruyeceksin kendi pantolon ve kendi ayakkabıların ile.

Şu andan itibaren oyundan atıldın!

Evet, cok ciddiyim oyundan atıldın; cunku yeni bir oyuna başlıyorsun artık.

Bu oyun’un bir ozelliği var: kendi kurallarınla yaşamak.

Şimdiye kadar sana gosterilen butun kurallar kuraldışı oldular. Az once sildin o kuralları zihninin derinliklerinden.

Şimdi otur ve duşle!

Kendine, seni mutluluğa eriştirecek ve başarıya taşıyacak yeni kurallar koy.

Bunu hic kimseden de bekleme sakın! Cunku bu yolda kuralları senin yerine başka hic kimse koyamaz. Koyarsa eğer, yine kuraldışı olursun ve oyundan atılırsın.

Secim hakkı her zaman senin ve senin kalacak… Şimdi sec!

Yeni bir yol ve senin koyduğun yeni kurallar mı? Yoksa eski yolda sana oğretilen kurallar icinde surunmeye devam mı??????

hangisi??
sevgiyle

yazılarını okumaktan buyuk keyif aldığım uğur koşar'dan alıntıdır