Daha bebekken ilk hastalığı ile tanıştı ve genc kızlık yaşına kadar her turlu hastalığı tanıdı. İnatcı bir anne sayesinde hayatta kaldı ama bu ona pahalıya mal olabilirdi, cunku cılızlığı ve hastalıkların verdiği ice donuk karakteri yuzunden aile icinde cirkin olduğuna inandırılmıştı. “Butun cocuklarım guzel, bu kız kime cekti,” diyen babasının eseri oldu cirkin ordek yavrusu…

Onu merakı kurtardı. Geceleri yorganın altında klasik eserleri okuyor, romanlarda ilk aşklarını yaşıyor, guzelleşiyor ve buyuyordu. Hep yalnızdı.
Ama ezilmedi, komplekslere de kapılmadı, guzel bir kız olma hayalleri kurma yerine guclu ve farklı olmayı secti. Buna o kadar kaptırdı ki kendini, farklılığının onu ne kadar cekici kıldığını anca orta yaşlarında anladı.

Aslında cirkin ordek yavrusu coktan bir kuğuya donuşmuştu ve bunu ondan başka herkes goruyordu.

Boylece genc kızlık yılları, genc kadınlık yılları, anneliği yaşadı…

Ama bir gun, aynada cok alımlı bir kadın gordu ve anladı. ''Ben guzelim,'' dediği andan itibaren de cevresindeki herkes onun guzelliğini gordu.

Sonra ne oldu biliyor musunuz!

Romanlarındaki sevgililerinden hesap sorması mumkun değildi, sadece sayfalar arasında onlarla buluştukca mutlu oluyordu…cok mutlu… Alıştı sevmeye ama beklentisizce sevmeye!...

Boylece gercek hayatın icinde de aşkı kendi icinde buyuk bir keyifle yaşayan bağımsız bir kadın cıktı ortaya.

Biz, coğu zaman kendi eserimiz olan sorunlarla aşkın keyfini cıkarmayı unutuyoruz.

Aşkın kısa omurlu olduğunu biliyoruz. Cok az zamanımız var; bu kısa surede mutlaka guzel bir şeyler yakalamalıyız, o ilk tutuşmadan sonrasını getirecek bir kor parcası saklanmalı…

Aşkın yureğimizde var olması, sadece bu bile mutlu olmaya yeterken neden beklentilerimizle cenneti cehenneme ceviriyoruz?!..

Aşk bir genclik iksiri, bir guzellik iksiri olabilecekken, o anların tadını cıkarmak yerine neden karşımızdakini sorgularız, neden cirkinleşiriz?!..

İcimizdeki tanrıca ile karşılaşmalı sevgili…

Beni ozlediği zaman arasın, ben istiyorum diye gelmesin bana. İşte o an, bana geldiği o an, bundan haz duyuyor ve mutlu oluyorum.

Başkalarından gormeye alıştığı hicbir şey bende bulamaması, beni olumsuz kılıyor bir tanrıca gibi!

Ama Tanrıcayı gormezse, mabede giremeyeceğini de bilmeli.....
ne dersiniz???

sevgiyle kalına.s.