Beni istediğiniz gibi yargılayın ben zaten bitmişim. Olup bittiğim sevdiğim adamdan kocamdan bir cocuğum olsun hayatta en istediğim şey. Bebeklere cocuklara bayılırım onlar da bana. Ama bu hamilelik artık zehir zıkkım bana. İlk hamilelik denemem hemen oldu 8.haftada kalbi durdu kurtaj oldum mahvoldum yıkıldım. Bir sene sonra yine denedik yine hemen oldu. Şimdi 24 haftalık karnımda kıpırdıyor ama ben onu istemiyorum. Bebek hasta hem de cok. Her şey 15 gun once belli oldu. Kalbine olduğum yavrumun ayrıntılı ultrasonda ayağı carpık ve beyninde sıvı birikimi olduğu belli oldu. Ben o zamana dek defalarca kanadım hastanelik oldum. Aman bebek gitmesin diye yaşadığım stres 5 aydır beni oldururken bir de boyle hasta olduğunu oğrendim. Her şeyden hayattan kendimden soğudum. Yeter ki arrık bu dert bitsin. Etmediğim dua okumadığım sure kalmadı. Yok yok yok. Bu bebek benim en ağır imtihanım oldu. Kalbi duracak diye odum koparken şimdi kendi kendine gitsin diyorum kıpırdandıkca icim eziliyor uzuluyorum. Gebeliği sonlandırabilir miyim bilmiyorum cğnku cok buyuk. Bundan sonra doğunca artık ne hayatım ne işim olacak. Hastanelerde ameliyathane kapılarında gececek gunlerim. Keşke hic anne olmaya kalkışmasaydım. Cocuğunuz olmuyırsa uzulmeyin. Vardır bir hayır. Nereden nereye geldim. Sevdiğim adamın kollarına evlat vermek icin deliren ben şimdi pişmanım. Bilemezdim.