Merhaba hanımlar. Doğum yapalı 27 gun oldu. Sezaryenle doğum yaptım. Allahım isteyen herkese nasip etsin, şukurler olsun. Annem 5, kayınvalidem 2 gun yanımda kaldı. Sonrasında yalnız bakmaya başladım bebeğime. Eşim haftaici akşam 8'e kadar calışıyor.
Yalnız olduğum icin mi bilmiyorum, yoksa lohusa depresyonu mu, surekli huzursuzum, yetersizlik hissim var, cok ağlıyorun ve herşeyi kafaya takmaya başladım.
Bebeğim gunduz cok uyumuyor, surekli emdiğini kusuyor, hep huzursuz ve kucaktan hic inmiyor. O uyumadığı ve hep kucağımda olduğu icin ben de uyuyamıyorum, kendime yemek yapıp yiyemiyorum, evi derleyip toplayamıyorum, bu yorgunlukla bebeğimle de iyi ilgilenemiyorum diye duşunuyorum. Yetersizlik hissim olunca bu sefer diğer insanlara ve kendime kızmaya başlıyorum.
Eşimle bir daha eskisi gibi olabilecek miyim, bebeğime nasıl daha iyi bakabilirim, ben evdeyken dışarda hayat devam ediyor mu ve sizler bu sureci nasıl atlattınız. Kendimi toparlamam icin tavsiyeleriniz nelerdir?