Merhabalar. Bilen ve aynı şeyleri yaşayan kadınlara okadar ihtiyacım varki. Yakında evleneceğim ve nişanlım cocuk sahibi olmayı cok istiyor.30 yaşındayım.yıllardır panik bozuklukla mucadele ediyorum neredeyse 10 senedir paxera kullanıyorum. Cok ağır depresyonlar da gecirdim. Gecen sene ilacı bırakmayı denedim,ustelik resmen gıdım gıdım ve tam bir sene icerisinde azalttım.sonlara doğru biraz ağlama krizleri başlamıştı. Derken bir de baktım yine panik ataklar yine depresyon. Muhendisim ve işe gidemeyecek duruma gelmişim.. Ben hicbir zaman anne olamayacağım. Cunku ilacı bırakamam ve hamilelikte dalgalanan hormonlar beni intiharın eşiğine getirebilir bunu biliyorum.İlacı bırakamıyorum cok korkuyorum. Nişanlımla bukadar acık konuşmadım ama o duruma benim kadar ciddi bakmıyor ya da ben ciddi bir şekilde ifade etmedim sanırım,o bir gun herşeyin gececeğine adı kadar emin. Ben değilim. Yani şu an cok iyiyim 10 mg kullanıyorum. Hicbir sıkıntım yok. Ama bir gun ilacı bırakmak,hamile kalmak, cocuk bakmak bana cok zor ve korkutucu geliyor.Bir insanı cocuktan mahrum etmek de istemiyorum. Ne yapmalıyım yardımcı olur musunuz. Aynı şeyleri yaşarken hamile kalan var mı? Nişanlım 2 sene sonra yaparız diyor ama bu bile beni korkutuyor . Cocuk gorduğum zaman durup dalıyorum. Sanırım psikolojim bu konuda baya bozulmuş. Bu yuzden evlenmekten de korkuyorum