Merhaba Arkadaşlar

Biliyorum benim gibi kim bilir kac tane kadın var ama bunu kendime inandıramıyorum.Sanki bir tek benim başımdaymış gibi birtek bana oluyormuş gibi oluyor.Alllahım kimseye ruh hastalığı vermesin gercekten yaşamayan bilemez.Benim 7 yaşında bir kızım var ve 28 haftalık hamileyim.Daha onceden depresyonum vardı malesef.İlk kızımı doğururken cok sıkıntılar yaşadım. Epidurel sezeryan doğum yaptım.Omur iliğimde sıvı kacağı oldu.Ve cok zor gunler gecirdim.Herkes psikolojik sandı.Baş ağrılarım,halisilasyonlarım uykusuzluklarım vb.. Meğerse ondanmış.Doğumdan bir hafta sonra tekrar bir operasyona girdim omuriliğime yama yapıldı.İyileştim ama bu bende panik atak lohusa depresyonu olarak kaldı malesef.40 gun kustum surekli.Daha sonraki bir yıl cok zorlu gecti.Emzirdiğim icin ilac alamadım.Yavaş yavaş atlattım.Fakat malesef ara ara gelip beni yokladı.Uzun yola cıkamamak kaldı mesela.Sonra kendi kendime iyileştiğimi duşunup birden hamile kaldım.Kızım cok istiyordu kardeşi olsun.Fakat malesef iyileşememişim.Şuanda 28 haftalığım ve şekerim var insulun kullanıyorum.Yine kusmaya başladım.İcimdeki bu bitmek bilmeyen hiclik duygusu ve en kotusude pişmanlık.Hazır değilmişim neden kalkıştım ikinci cocuğa diye.Hemen linc etmeyin biliyorum cocuk sahibi olmak icin yanıp tutuşan anneler var ama inanın kotu durumdayım evde bekleyen bir evladım,karnıımda buyuyen bir bebeğimle ben surekli ağlıyorum ve surekli kusuyorum.Yemek yemek icin dua ediyorum Allaha.Neyapacağmı şaşırdım oncelikle sizden dua isyiyorum benim icin ne olur dua edin.Birde benim giib olup duzelen varmı varsa nasıl yapmış banada anlatırsanız cok sevinirim.