Merhabalar oncelikle..
Nasıl, nereden başlayacağımı bilmediğimden sadece YORGUNUM demek geliyor icimden.. Hemde cok yorgun. Bir gun up uzun icimi acacağım buraya, dokulecegim.. Cok kucuk yaşta başladı herşey. Hep sınav dedim. Sabır dedim.. Bir insanın hayatı hic mi duz gitmez. Hem psikolojik olarak hem bedenen cok bitkinim.. Ve bitiğim. Evlendim, sevdiğim adamla..
Maddi olarak şukur yinede hic gozumu bişey de bırakmadı. Ama o da yoruldu. Cunku yetmiyor. Maaşa 15 gun kala abartmıyorum para kalmıyor.
Bir kadın olarak dolabımı actığımda akşam ne pisirsem diye duşunecek fırsatım bile olmuyor. Herkese polyannacilik oynamaktan yoruldum.
Ekmek bile alacak paramız olmuyor. Gecer diyoruz gecer.. Oda bende icimizde yaşıyoruz. Hep boynum bukuldu bu hayatta. 25 yaşındayım ama 2 kat fazla buyuk hissediyor kalbim..
Ozledim evimde yemek pişirmeyi.. Bu cok komik gelir ama gercekten erzak yetişmiyor. Yaşadıklarımı bir ben, bir Allah bilir. Yeri geldi yemek yiyemedim yokluktan. Yedim diye rollere girerdim. Yeri geldi aclıktan ağladım. Yeri geldi her gun patates kizarttim. Yazın 3 4 gun kuru fasulye yedirdim. Coğu zaman tek kişiye yetecek kadar kaldığında ben yedim diye sadece eşime yedirdim. Makarna filan derken. Kocam bukuk bunu kaldıramıyorum. Gece oldumu artık aclıktan migdem bulanmasin diye ne varsa tikrtiklardim. Tek istediğim kendi yagimizda kavrulmak. Gececek değilmi.. Duzelir değilmi... Evlendim ama hic yeni gelin gibi olamadim. Kıyafetime bile ozenemedim. Utana utana geziyorum. Yada sorun bende mi. Ben mi yettiremiyorum. Oysa extra harcamam bile yok. Hep fedakarlık yapiyorum. Akrabamizla aynı yerde oturuyoruz. Bazen cam da denk gelince goruyorum yemek yapıyor, yiyor mutfak topluyor. Ben 1 hafta mutfağa ugrayamadim. Artık ağrıma gidiyor. Canım bişeyler cekiyor. Alamıyorum. Gercekten cokta hassas donemdeyiz psikolojik olarak.. Kadın gibi gormuyorum kendimi, hatta fazlalık yuk olarak goruyorum. Ay sonunu duşunmekten artık stresten olcem. Belki komik şeyler bazılarına gore, yemek mi sorun diye kucumsenebilirim ama gercekten o kadar basit değil. Napicagimizi şaşırdık. İş arıyorum hep sacma sapan iş ilanları. Bayanlara uygun iş bulamıyorum. Olanlar dediğim gibi guvensiz yerler. Elim kolum bağlı. Elimden gelen tek şey. Bu ay extra gecimimize 60 TL katkı swglayabildim. 4 parca kıyafetimi sattım..
Inanın kalbim, yureğim aklım cok dolu.. Nasıl yaparız bilmiyorum.. Bu şekilde nasıl olacak bunu hele hic bilmiyorum.. Sadece yazmak istedim.. İşte boyle...