Surekli kendimle tartışırım icimden. Kimi zaman sohbet ederim , kimi zaman bir kararı vermeye calışırız. Bir ben olurum bir de icimdeki hayalimdeki insan. Kim olduğunu kimi zaman bilmem. Kimi zamansa hayalini kurduğum kişi olur.



cok kitap okurum. Ve coğunlukla kitap okurken heyecanlandığımda mola verir ve kitapta gecen olayı tartışırım beynimin icindeki kişiyle. Mesela ucurtma avcısı okurken resmen ikiye bolunmuştum kavga ediyordum beynimdeki kişiyle.

Herkes icinden konuşur mu bilmem ama ben cok sık konuşmaya başladım. Belki yalnızlığın da etkisidir.

Mesela bazen kendimi rahatlatmak icin psikologla konuşurum icimden. Tabiki gercekte oyle biri yok sadece beynim oyle hayal eder. Sesli konuşmam hic , hep icimden muhabbet ederim. Ve genellikle rahatlatır o psikolog.

Kimi zamanda benim kotu yonlerimi yuzume vuran biriyle yuzleşirim..

...bildiğin tartışma yapıyorum kendimle coğu zaman etrafımdaki insanları unutup garip tepkilerde veriyorum guluyorum mesela kendi kendime

Sizce kafayı mı yiyorum bunun şizofrenlikle alakası varmı yoksa