O kadar moralim bozuk ki anlatamam. Bilenler vardır eşim 3 aydır işsiz. Issizlik maasi ve tazminatla geciniyoruz suan. Ben de uzun zamandir bebeğimle gidip gelebileceğim bi is ariyorum kres bebek bakiciligi gibi. Cunku oglumu birakacak kimsem yok bu isler dışında bi ise giremem cunku oglumu da goturebileceğim baska is imkani yok.

Bugun birisiyle goruştum oglumla gidip gelecegimi soyledim yuz yuze konusalim bi dedi. Yani normalde her aile kabul etmiyor bebekle gidilmesini, kendi bebeklerine yeterince ilgi gosteremem diye. Ustelik ayni mahallede oturuyormusuz yani yol sorunum da olmayacak.

Esime soyledim (ki is aradigimi hep soyluyodum zaten ses etmiyodu ciddiye binince bi tavır aldi hemen)
Ne kadar alacaksin dedi. Konuşmadık ama tahminen 1000 tl falan olur dedim. Neymis ben aptalmisim hic aklım yokmus o paraya calışacakmışım. Asgari ucret bile değilmiş. Zaten kiloluymusum tip desen sıfırmış gorgu desen sıfırmış akıl desen sıfırmış.

Bebegine bakacagim kadin ogretmenmis, bana diyor bak oğretmen olmus sen bi ... olamadın bu saatten sonra da olamazsın.

O kadar uzuldum ki ondan bu sozleri duyunca kizlar. Ben mi merakliyim bebekle işe gidip gelmeye sanki. Baska bi adam olsa der ki bu kadin kucağında cocukla ailemiz icin işe gidip gelecek, cocukla gidip calismayi goze aliyor der. Bizim icin evimiz icin uğraşmak biseyler yapmak istiyor der takdir eder. Ben hem boyle duşunupte hem de bu kadar aşağılanmayı hakedecek ne yaptım allah aşkına?