Tamamen sorunlu, aşırı tuhaf konularla ayrılığa giden ilişkimi sonlandırmıştım ayrılık konuları ozetle: yakın arkadaşlarım, onlarla arama mesafe koymam gerekiyormuş onlar kufur ediyormış labali davranıyorlarmış vs vs( mesafe koy dediği insanlar bu arada kendi akrabası) cocukluk arkadaşlarım. Ki oyle kufurle gezmiyor kimse, olursa arkadas sohbeti arasında arada cıkıyor. İşte makyajım, kılık kıyafetim, terlik giymem evet evet terlik giymem, tişortlerimin bel uzunluğu hatta tişortin icine atlet giymemem vs. Ozetle.

Neyse gel zaman git zaman değiştini artık huzur aradığını, bana karışmıcağını bunun sacma olduğunu soyledi, uzun uğraştan sonra affettim. Dun ise olanlar oldu;

Telefonuna bir mesaj geldi bende ona bakmak istedim gostermedi, sonra iş şakayla karışık inada dondu, “işte silmiceksin mesajı seni yakaladım” falan dedim. Oyle gulduk derken mesajı gosterdi arkadasındna gelmişti, okumadım ama mesajı. Sonra bana dedi
Ki telefonunu ver, dedim ki ben de seninkini ellemedim bende snaa gostereyim ama kızların grup konuşması var okuman doğru değil dedim. Bu ver ver diye ısrar etti bende vermedim kavga buyudu. Sonra bu sacmalamaya başladı, “ yok ben sana demedim mi
Annen ve kardeşinin hattını kendi kimliğinden cıkarcaksın, (
Annem ve kardeşimin hattı benim ustume) yok atletsiz nasıl dışarı cıkarsın, evde atlette nasıl gezersin. Yok arkadassının evine niye gitti( arkadasım kardeşiyle evli, onun evine gitmem hataymış) yok sana arkadaşlık etme dediğim kızla neden konuşuyorsun falan filan. Sonra ben tabi ayrıldım engeli bastım. Ruh hastası bide beni suclu cıkarıyor ya. Amacı ne bunun cozemedim malmıdır nedir, yalvar yakar barış,akabinden hala neeler diyo.

Yani işin ozeti kimse değişmez) bende 500 sanstan sonra anlamam herhalde sonunda hahah.) ı