Hanımlar merhaba cumanız mubarek olsun şimdiden soyleyeyim derdim uzun okuyup da iciniz karardıysa ozur dilerim formda cok gezerdim cok okurdum dertlerinizi ama bir gun buraya benim derdimi yazacağım aklıma gelmezdi
Eşimle 2011 de tanıştık aynı universiteyi okuduk birbirimizi cok sevdik hala seviyoruz evlendikten sonra cinsel sorunlarımız oldu ikimizde calışıyoruz işimiz yoğun ayda bir beraber olmaya başladık konuştum olmadı kustum olmadı en son ayrılalım dedim ben paikoloğa gidim ben seni bırakmak istemiyorum tedavi olim dedi oke dedim sağ yumurtalığımdan ameliyat oldum yaşım 30 2 yıldır evliyim artık bebek istiyorum dediğimde ben istemiyorum maddi kaygıdan dolayı dedi yoksa isterim dedi ama ben cok istiyorum ablamın 13 yıl bebeği olmadı ondan cok etkilendim olmazsa diye cok korkularım var bir kimyasal gebelik gecirdim onda bile hamile olduğuma sevinmedi allah var bugune kadar hep titredi ustume hep sevdi beni her zaman kurban olurum diye sevdi ama niye boyle bana neden bunları yaşatıyo bilmiyorum bizim cocuğumuz olacak sen ablandan etkilenmişsin diyo ama ben de anne olmak istiyorum 15 yıl once annemi kaybettim icim kan ağlıyor ne anne dediğim var ne anne diyenim var arkadaşlarım hep gebe eşleri ustune titriyo cok ozeniyorum hemşireyim calıştığım yere bi aile geldi adam kızını nasıl seviyo prensesim diye ananne bebeğe bakıyo gozlerim doldu cok ağladım bunlar nasıl duygular bilmiyorum icimi dokmek istedim okuduğunuz icin teşekkur ederim