Kızlar herkese merhaba,

Bu aralar cook bunaldım, cok mutsuzum sadece yazmak istedim. Cunku ben bir cıkış yolu bulamıyorum uzun olabilir kusura bakmayın. Eşimle son 5-6 aydır aramız soğuk, sıkıntılı ve tartışmalı. Aslında bariz ve elle tutulan olan bir şey yok ama son zamanlarda surekli tartışma ve soğukluk icerisindeyiz. Ki belki hatırlarsınız 2. cocuk konusunu acmıştım onu bile askıya aldım cunku evliliğimize guvenemiyordum. Ben bunu mayıstan beri kendi evimizde baş başa kalamadığımıza bağlıyordum. (kızımı kreşten almıştım ve donuşumlu olarak anneanne ve babaannede kalıyorduk.) Eylul gelecek eski duzenimize donucez tekrar duzelicez diye umut ediyordum ki bu hafta sonu evimize gectiğimizde eşimden habersiz ictiğim sigarayla yakalandım. Sanırım bu 10. yakalanışım fln. Her defasında ona bunu zaten ictiğimi soylemek istedim ama konuyu cok buyutuyordu sen benim arkamdan iş ceviriyorsun sana guvenmiyorum gibi.. hatta bir kere işi boşanma noktasına getirdi tepkileri bu kadar buyuk olduğu icin ben de soylememiştim. Bunu saklamamın yanlış olduğunun farkındayım ve kesinlikle savunmuyorum yanlış anlaşılmasın. Ama sonucta ben de 30 yaşında bir kadınım sonuclarını biliyorum ve tabi ki sigara icmemek isterim ama bana senin iyiliğini duşunuyorum adı altında bu kadar baskı kurmasına sinir oluyordum. Cocuk gibi gizli gizli icmeyi de artık istemiyordum ki vicdani bir boyutta da kendimi kotu hissediyordum ve hafta sonu sigara ictiğimi anlayınca soyledim artık.

O gunden beri tabi inanılmaz tepkili. Ama artık olay sigara noktasından cıktı. Son zamanlardaki huzursuzluğumuzun patlama noktası oldu. Eşim, "Ben son birkac aydır hic mutlu değilim, sana ne desem eleştiriyor oluyorum artık ben senin hicbir şeyine karışmıyorum sen de bana karışamazsın. Artık once kendi mutluluğumu duşuncem eski ben yok artık. Şuraya gidilecek dersin gider eşlik ederim ama tamamen gorev icabı." gibi gibi bir suru şeyler soyledi. Ben de bu şekilde sadece ortak ev paylaşıp ayrı hayatlar yaşanacak şekilde bir evliliğin evlilik olmayacağını, sadece birbirimizi kandıracağımız surecler olduğunu, biraz birbirimize zaman tanıyıp ortalık sakinleştikce guzelce konuşup eski duzenimize donebileceğimiz tarzı şeyler soyledim. Ama şu anda cozume, denemeye tamamen kapalı. Once kendini duşuneceği yeni bir duzen kuracağını artık hayatımızın bu şekilde gideceğini soyluyor.

Acıkcası uzerine gittikce kendini cekeceğini hissettim ve bıraktım. Eve geliyor yemek yiyip kızıyla oynuyor, tv izliyor. Ya da ben şununla buluşacağım diyor dışarı cıkıyor. Kızımızla alakalı konuşursak konuşuyoruz yoksa pek iletişime gecmiyoruz. Ne kadar doğru yapıyorum bilmiyorum ama şu anda 5-6 ayın birikimiyle benim de alttan almak icimden gelmiyor. Bir iki kere guzel davrandım tersledi ben de elimi ayağımı cektim. Kendi haline bıraktım. Ben de kendi halimde takılıyorum. Belki ikimiz de biraz dinginleştikten sonra guzel bir konuşmayla tatlıya bağlanabilir ama şu anda bunu istemiyor, eskisi gibi olmak istemiyor.

Ne dersiniz doğru mu yapıyorum? Ya da siz ne yapardınız bu durumda? Evlilik olarak zor bir donemdeyiz ya duşucez ya daha guclu ayağa kalkıcaz ama şu an cok mutsuzum ve duşuyor gibiyim.

Guncelleme: Arkadaşlar merhaba. Eşimle oturduk uzun uzun konuştuk. Boşanmayı isteyen bir adamın aradığı ortamı da yarattım. Buna rağmen boşanmak istemedi. Hatta bir daha bu kelimeyi sonsuza kadar gomuyoruz biz beraber yaşlanıcaz fln dedi. Sonuc olarak toparladık. Sigara konusunda yaptığımın hatalı olduğunu ama beni buna onun zorladığını artık saklamayacağımı ve iceceğimi soyledim. Tamam dedi. O da benim bazı yaptığım yanlışları soyledi. Ben de o da birbirimize karşı daha anlayışlı olmaya karar verdik. Hallettik kısacası.
Yorumlarınız icin hepinize tek tek teşekkur ederim kk nın guzel kadınları. Saolun.