Annemle hicbir zaman anlaşamadım. Kucukluğumden beri diğer anne-cocuk ilişkilerine imrenir oldum. Babannem hep bir kız cocuk istermiş ama iki oğlu olmuş sadece, benden onceki 2 torunu da erkekti. Ben doğunca benim ustume cok duştu, annemden cok bana o baktı diyebilirim. Annem bana "Ben sende annelik duygumu yaşayamadım, babannen bana hic vermezdi seni." derdi, acaba bu yuzden mi bana kotu davranıyor?
Babannem oldukten sonra coktum, babannem yerine annemin olmesini istedim daha 10 yaşındayken. Annemle her gun kavga etmeye başladık, okuldan eve gelirdim evde kimse olmaz kapıda kalırdım, komşuya gitmeye utanırdım. O dışarda dolaşmaya bayılırdı. Beni daima başkalarıyla karşılaştırır ve ezerdi. En yakın arkadaşımı bana over ve beni ona karşı eziklerdi, arkadaşımdan soğurdum. Kucuk bir cocukken cok ozguvenliydim, her şeyi yapabileceğime inanırdım ama annem bunu da mahvetti. Beni hep aşağılardı, bedenimi aşağılardı. Kendimden nefret etmeme neden oldu. Beni her daim sucladı. Babamı hep uzuyormuşum, babamı ve bu aileyi hak etmiyormuşum.. Babannem olmeden once babannemi cok uzduğumu soyluyor ama ben hic hatırlamıyorum. Ben normalde de hassas biriyim, en ufak bir şey bile beni paramparca ederken annem beni olduruyor.

1 yıl depresyon anksiyete ilacları kullandım ve iki hafta once bıraktım. Bir anda bırakmanın tehlikeli olduğunu bile bile bıraktım. İlaclar bana kilo aldırıyordu ve bu kendime olan nefretimi arttırdı. Annem zaten aynı formunda, beni eleştirmeye devam ediyor, eleştiri denmez buna aslında hakaret. Cok uzuluyorum, kendimden nefret ediyorum, dışarı bile cıkamıyorum cunku sanki herkes bana gulecek, hakaret edecek gibi hissediyorum. Kimseyle yakın olamıyorum, guvenemiyorum. Ozguvenim yok, harabe gibiyim. Annemin dediği gibi boşa yaşıyorum. Babama anlatamıyorum zaten işi başından aşkın diye. Annem beni sevsin istemiyorum, sadece artık bana tum gun saatlerce bağırmasın. Bana hakaret etmesin, beni yok saysın istiyorum. Onun istediği kız olamayacağım asla, hanım hanım olan, ev işi yemek vb. yapan o kız olamayacağım.

Bunu buraya yazma nedenim ic dokmek icindi. Anlatacağım kimsem yok, icimde ağırlık yapıyor. Cok kotu hissediyorum.