Eşiniz, sevgiliniz arkadaşlarıyla dışarı cıktığında kendinizi huzursuz hissediyor musunuz?
Sevgiliyken eşim her dışarı cıktığında burnundan getiriyordum acıkcası, sebep kıskanclıktı. Ha bir şeyler yapar diye değil, birilerine bakar diye. Psikolojimde hic iyi değildi o donem, zaten cok kotu bir cocukluk gecirdiğim icin izleri hala uzerimde. Ki kendisi de bekarken gercekten o kadar cok gezerdi ki, cok severdi. Sonra kendimi toparladım, huzursuz olsam bile yıllarca hic ses etmedim karışmadım. Şimdi tekrar o donemlerime dondum sanki. Dışarı cıktığında şartellerim atıyor, eve donene kadar kendimi yiyorum. Hicbir işime odaklanamıyorum, aynı sevgiliyken olduğu gibi. Cıkınca arar sorar, haberdar eder. Ama bunlar bile tatmin etmiyor. Gelince tartışıyoruz, ne guzel sakindik huzurluyduk..Ki ben kendimde arkadaşlarımla cıkıyorum, hic ama hic sorun etmez. O bu kadar normalken ben neden bu kadar sacmayım diye cok uzuluyorum. Sizde boyle donemlerden gectiniz mi? Cok yıpranıyorum.