Ben esimden bosandim uzun sure oldu.Bugun anne babamla telefonda konusurken kendilerini ezik hissettiklerini soylediler. Etrafta herkes cocuguyla damadiyla torunuyla iyimis biz niye boyle olmusuz. Moral vercekleri yerde yukume yuk kattilar. Bir anne babanin tek hayali cocuklarini evli, cocuklu ve mutlu gormekmis ve bu konuda gercekten uzuluyorlar ve bu beni daha da yipratiyor. Benim icin su an ikinci bir evlilik daha cok uzak acikcasi dusunmuyorum ama bu psikolojik baskilarda yipratiyor beni. Bosandigim insani daha tam tanimadan evlenmisim biraz tanisaydin boyle olmazdi bak bi daha evlenirsen tanimadan evlenme diyorlar, kendimi suclu hissettiriyorlar. Kendimi bir daha yanlis yaparsa dunyanin sonu gelcekmis gibi hissediyorum. Dogru adimlar atsaydim bunlar basima gelmez miydi acaba diye dusunuyorum, suclu hissediyorum