Şuan oyle zor bir durumdayım ki.. anlatacak cok şey var ama sıkmadan uzun uzun yazmak istemiyorum.konunun ozu bebek sonrası eşim cok değişti. Bana duşkun olan eşim gitti yerine anneci bir eş geldi. Bebek bakımı konusunda kvye o kadar guveniyor ki benim soylediğim hicbir şeyi umursamıyor. Hatta doktorun onerilerini bile. Sadece annesi haklı annesi doğru. Ek gıda da doktorun vermeyin dediği şeyi annesi veriyor mesela ben de vermeyin desem olay cıkıyor. Calışıyorum onyuzden kv bakıyor bebeğe. Başta bakıcı dedim diye olay oldu evde. Eşimin etmediği hakaret kalmadı. Kendi bebeğime bile kendi istediğim gibi bakamıyorum. Bı de nedense bebek doğduktan sonra eşimin benim aileme tahammulu kalmadı. İnsanlar ne yapsa yaranamadi. Annem calışıyor benim. Vayy efendim kendi annesi vefakarmis benim annem ancak sevsin bebegi. Hatta en son annnen anca k*cini gezdirsin bile dedi. Kavga ettik. Boşanmayi duşundum vermem cocuğu sana dedi.boyle bir aile kıyaslamasına girdi
Sebebini bilmiyorum. Tek bildiğim bebege cok duşkun annem de dahil hic kimsenin ona iyi bakamayacagini sadece annesinin iyi bakacağını duşunuyor ve acıkca da belli ediyor. Ne yapacağımı şaşırdım. Aileme laf etmesi de sinirimi bozuyor. Siz olsanız ne yapardınız
Edit: aile terapisine başladık eşim sinirli olduğunu kabul etti ama durumu duzeltme cabası yok. Ona gore benimle bir sorunu yok tek derdi ailem. O sorunu da cozmek istemiyor cunku onun icin onemli degil ama benim icimdeki yara hala kanıyor. Sanırım asla duzelemeyecegiz cunku boyle yaptıkca beni kaybettiğinin farkında değil