Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir bucuk ay oldu evlenme konusu donuyor. Acıkcası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugune kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son goruştuğum kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi uzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son donemlerde. Surkli kendime yuklenme var bende ama zor gunumde yanımdaydı ama şoyle yaptı boyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hic sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı oyle değil bunu da yuzume vurduğu icin ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını duşunuyorum icimde. Ve nefretinin. Cunku bundan once kendisinin sorununu kendi sorunumdan onde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben icin icin yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip icimi doksem tek cıkardığı kıskandın beni olacağı icin ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim icim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum icin şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da uzuyor. Misal uni teden biri var hep arıyordum gecen kendisi aradı acamadım o an sonra aradık o acmadı ve sonra donmedi neden hep ben donuyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye calışmalı .. icimi dokmek istedim daha once de boyle konu actın soylesin boylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lutfen
Onda var bende yok psikolojisi
Hayatın İçinden0 Mesaj
●1 Görüntüleme
- ReadBull.net
- Kültür & Yaşam & Danışman
- Hayatın İçinden
- Onda var bende yok psikolojisi
-
26-09-2022, 10:32:19
Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir bucuk ay oldu evlenme konusu donuyor. Acıkcası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugune kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son goruştuğum kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi uzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son donemlerde. Surkli kendime yuklenme var bende ama zor gunumde yanımdaydı ama şoyle yaptı boyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hic sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı oyle değil bunu da yuzume vurduğu icin ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını duşunuyorum icimde. Ve nefretinin. Cunku bundan once kendisinin sorununu kendi sorunumdan onde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben icin icin yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip icimi doksem tek cıkardığı kıskandın beni olacağı icin ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim icim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum icin şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da uzuyor. Misal uni teden biri var hep arıyordum gecen kendisi aradı acamadım o an sonra aradık o acmadı ve sonra donmedi neden hep ben donuyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye calışmalı .. icimi dokmek istedim daha once de boyle konu actın soylesin boylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lutfen