Merhaba arkadaşlar sorunum başlıkta belirttiğim gibi, kendi ailesiyle arası surekli kotu olup, ailesinden kotu etkilenip, sonra onlardan uzak durup hayatına mutlu ve huzurlu devam eden var mı? Benim ailemle sorunlarım te cocukluğuma, bebekliğime dayanıyor. Anne benim isminin başka isim olmasını istemiş babannenin ismini koymuşlar. O da Yıllardır hala bunu atlatmış değil. Bana karşı abartmıyorum uvey gibi. Sanki butun kotu hislerini bana aktarıyor, bende yaşıyor. Anlatmak cok uzun ama onceki konularıma bakabilirsiniz. Bende yakın bir gecmişe kadar aileyle aranın duzeleceğine karşı bir umut mu diyim onun gibi bir şey vardı. Gecmişte takılıp kalmayıp, her gune yeni bir gun olarak başlıyordum. Mesela bana karşı hareketlerini coğu kez ciddiye bile alamıyordum sacma geliyordu.. Ben boyle ciddiye almadıkca iyice zıvanadan cıktı. Benim şu an buraya yazmaya bile utanacağım hareketleri oldu.. Anne boyle olunca, etraftakiler de annesi boyle ona karşı diye onlar da benimle uğraşırlardı.. Ama yakın bir zaman once hayatımdaki en onemli kararı aldım ve kimsenin bana karşı kotu davranmasına izin vermeyecektim.. Demek ki coğu kişi bana karşı kotu davranıyorsa buna ben musaade ediyorum demek ki onlar da bana karşı oyle davranıyorlar dedim. Ve oyle bir karar aldım..
Anne zaten cocukluğumdan beri beni surekli bir yere gonderme peşindeydi. Gormek istemiyordu sanırım anlamış değilim anlasam da bişey değişmez zaten. Unv. dışarıda okudum, buradan kacmak icin gittim, İstanbul'da okudum. Geri donmeyi de duşunmuyordum fakat işler planladığım gibi gitmedi cok aşırı yıprandım tukendim resmen. Kısmen benim isteğimle kısmen de ailemin de isteğiyle ben buraya dondum. Yine aradan yıllar gecti yine aramız hep kotuydu. Sonra 2 tane yan yana daire aldılar birinde ben oturacağım birinde onlar oturacaktı. Daha doğrusu evleri ben gormedim bile kendileri almışlar. İyi guzel.. Benim oturacağım ev kucuk ama. İyi bunu da bulamayan var diye şukrettim ama sınavlarım olduğundan ben 1 yıl taşınmayı erteledim. Onlar taşındı ben eski evde tek yaşıyorum. Yalnız yaşayınca beni ne kadar kotu etkilediklerini daha iyi fark etmeye başladım. Kafamı toparladım kendime geldim yani. Kafam dinlendi o kadar derse rağmen.. O kadar uzak duruyoruz yine beni uzup ağlatmayı başarıyorlar.. Arkadaşlar kimsenin kotu hareketini sozunu kaldıracak, bunlarla uğraşacak halim kalmamış artık. Olayları anlatmam cok uzun surer ama, oyle boyle değil. Baksan ev aldılar cok guzel, ama hic iyi değil aileyle durumlar. Daha ben bekarım evlenmedim hic, İnsanın oz aileyle boyle olursa yarın obur gun başkalarıyla ne olur bunu uzun yıllardır duşunuyorum. Kimseyle de uğraşmaya halim kalmadı. O eve de taşınmaktan vazgectim bana karşı kotu hareketleri oluyor bir de evle ilgili sebeplerden dolayı.
Sorum ailesinden uzak yaşayıp da mutlu ve huzurlu hayatına devam eden var mı? Uzun oldu kusura bakmayın..