Arkadaşlar merhaba ben 4 yıllık evliyim eşimin ilk evliliğinden 7 yaşında bir kız cocuğu var. Annesiyle 1 yaşındayken anlaşamadıkları icin boşanmışlar boşanma surecleri cok cekişmeli gecmiş ve maalesef guzel bir şekilde ayrılamamışlar olaya maddi konular girmiş ve eşimin eski karısı eşimi boşanırken maddi konuda cok sıkıntılara sokmuş. Eşim cocuk kucuk olduğu icin cocuğa bakamam diye velayeti anne almış ve kadın cocuğunun velayetini almak cok istiyormuş eşim eski karısına onlara yetebilecek kadın calışmasa da ikisi hayatlarını Kolay idare edebilecek kadar nafaka oduyormuş hakim de cocuğu anneye vermiş daha sonra annesi cocuğa bakmak istememiş 1-2 ay sonra cocuğu babaya vermiş ve cocuğa hala ve Babanne buyutmuş. Kendi Sigorta odemesi yaptığı icin nafaka tamamen duşmuş. Cocuğu sadece hafta sonu goruyor onu da duzenli almıyormuş.Olay bu şekilde bizim sıkıntımız ise biz severek ve guzel bir evlilik yaptık, evliliğimizde hic bir sıkıntımız yoktu birbirimize guveniyoruz ve seviyoruz fakat eşim cocuk konusunda benim cok uzerime geliyor surekli benim yaptıklarımı sorguluyor ben ne yaparsam yapayım eşimin gozune gelmiyor sadece cocuk konusunda bana cok bencil davranıyor ve ben kendimi cok kotu bir uvey anneymiş gibi hissediyorum. Surekli cocuk konusunda bana hakaret ediyor beni tehdit ediyor ve bu sefer ben cocuktan uzaklaşmaya başlıyorum.Cocuk icin birşeyler yapmak istiyorum guzel bir eğitim alsın saygılı ve sevgi ortamında buyusun istiyorum ve cok uzuluyorum cunku annesi ilgilenmiyor fakat benim duygu değişimlerim oluyor cunku ben fedakarlık yaptıkca eşim daha fazlasını istiyor ,cocuk hafta ici bizimle kalıyor Pazartesi gunleri bir bahane bulup annem hasta babam hasta diyip bahaneler bulup evimden uzaklaşıyorum ama nereye kadar devam edebilir bu şekilde boyle. Eşim ustume gelince bu sefer bende de annesi yaşıyor babası yaşıyor mucadele etmesi ilgilenmesi bakmak zorunda olan onlar diye bir duşunce gelişiyor ben ne yapmayalım cok zor durumdayım bana yardımcı olur musunuz?
