Annem cocukluğumdan beri surekli eleştirir elimden gelen herşeyi yaparım ama mutlaka bir kusur bulur ve hayatım onun elalemin kızları şoyle yemek yapar boyle dantel orer, boyle borek acar bizim kız nerdeeee sozlerini dinleyerek gecti ve bu durum bende tahammul edilmez bir hal almış olacak ki artık en ufak eleştirileri dahi sinir krizleri gecirmeme neden oluyor defalarca soyledim ben hic bir zaman o elalemin kızları gibi yada senin istediğin gibi 10 parmağında 10 marifet olan bir insan olamayacağım olmakta istemiyorum artık vazgec diye ama hala devam ediyor ve beni dunyaya getiren kadının onayını alamamışken dolayısıyla ozguvenim cok duşuk ve başkalarının en ağır sozlerini bile umursamazken annemin en ufak eleştirisi beni dunyadan kopartıyor hayata kusturuyor hatta kendimi balkondan atmak bile istiyorum. Mesela az once yemek yapmamı soyledi yaptım altını yanmasın ve kısık ateşte pişsin diye kıstım bu seferde cok fazla kısmışsın dedi ben fazla olduğunu duşunmuyorum oyle uygun gordum dedim odama gectim ama sanki kufur etmiş gibi ellerim titriyor gozlerim doldu nefesim daraldı. Bukadar etkilendiğim icin kendimi sorguluyorum bu durumu nasıl aşabilirim?