Nişanlımla annemin sacma sapan tavırları yuzunden ayrıldım. Benden 10 yaş buyuktu ve gayet guzel anlaşıyorduk. Hicbir kotu alışkanlığı yoktu ve iş guc sahibi gercekten temiz bir insandı. Ona ve ailesine cok kotu şeyler yaşattı bizimkiler fakat asla saygılarını bozmadılar bize karşı ve beni aylarca ailemi ikna ederim diye bekledi. Ben bizimkilerin dolduruşlarına geldim surekli ve ona yalanlar soyledim sonunda beni bıraktı. Gecen akşam ona mail gonderdim beni affeder misin diye verdiği cevabı aşağıya kopyaladım Ne cevap verebilirim? ((((

Seni maille benden af dileyen bir insan olarak değil karşımda gelecek planları yaptığım sevgilim olarak gormek icin cok mucadele ettim. Gayet samimi ve heyecan dolu duygularla başladığım ilişkimin sonunda ciddi bir hayal kırıklığıyla senden kopmak uzuntu verici. Senin kendi kalbini dinlediğin donemlerde yaşamış olduğumuz beraberliğin sonunda cok mutlu bir hayatımız olacağına binlerce kez şahit oldum. Ailen tarafından ortada hicbir sorun yokken defalarca kez reddedilmeme rağmen halen seni istememim sebebi buydu. Ard arda yaşadığım onlarca hayal kırıklığından sonra omurgam paramparca olana dek yanında duracak kadar onursuz olamazdım. Senin yanında kendimi dunyanın hem en değerlisi hemde değersizi hissettim. Hayat bir gercekti benim icin ve yalanlarla tuketilecek kadar basit goremezdim. Umarım sende birgun bu ilişkiden elde ettiğin tecrubelerle yarın hayatına dahil edeceğin insana karşı durust davranır aynı zamanda kendi hayatının akışını etkileyen bir kararı kendin verebilme olgunluğuna erişirsin. Kendi pişmanlığını yaşama hakkını başkasına asla verme. Ben seni ve aileni kendi vicdanımda affettim. Hayatıma kendi doğrularımla devam edeceğim fakat tek başına. Sana benden sonraki hayatında mutluluklar diliyorum.