Bu saatte ağliyorum ,kiz kardeşim o kadar beni bizi kirdiki artik tamiri olmaz.
2-3yildir bize asabiliyle cektiriyor,soylediklerini kendi duymuyor .
Kiz kardeşim 32 yaşinda oğretmen ,ben 46 yaşindayim .Yeri geldi ona evladim gibi baktim .Asla hic birseyi yuzune vurmadim ,yanliş anlaşilmasin.
Birinde beni okadar kirmişti ve iki gun sonra birşey olmamiş gibi bizi evine davet etti .
Ben gelemiyeceğimi soyledim ,arkasina kendi kirildiğini soyledi ve ne yaptiysa benimle yuzume vurdu.Oda gulunecek şeyler ,beni evimden alip geri birakiyormuş ,gittiğimiz yerde bana ismarliyormuş .
Benim derdimi dinleyip cozum bulmaya calişyormuş.
Gercekten kizlar soyledikleri bu,bende hic bir zaman resti cekemedim.Devam goruştum ama bir kahve parasini odemeye bile izin vermedim,soğumuştum.
Ayni davranişlari annem babamada yaşatiyor ,az onlarin ic dokuşlerini dinlemedim.
Ne olursa olsun o sizin evladiniz ,susalim ,cahilliğine vuralim dedim.
Daha boyle yuzlerce olaylar .Ben kendimi buraya aka cikartmak istemiyorum elbette zaman zaman karşiliğini verdim bağirdim cağirdim .
Şimdiki olaylar erkek kardeşimizle arasi acilmayla başladi.Erkek kardeşim onun en iyi dostu bildiği kiz arkadişiyla evlenecek.
Iki ay sonra duğunumuz var .Ilk baştan karşi.
Bunun ikiside beraberliklerini gizlemişler .
Kiz kardeşime hep yalan soylemişler .
Onu dişlamişlar ve kiz kardeşim buna cok icerlemiş.
Benimle dertleşmeye uğraşti fakat ben ona karşi fazla anlayiş gostertmediğim icin aramiz acildi.Ben ona arka cikmamişsim,gelinin ablasi o sana iyi arkadaş değilmiş demişde ben halen onlari savunuyormuşsum .
Hep kendini sorguluyormuşsum ,hic koşulsuz arkasinda durmamişsim.
Bende kendisine soylediğim benim erkek kardeşimde olduğu elbette onada yardimci ve destek olacağim oldu.
Ne yaptiysam onun gozune batti ,hem bir yandan surekli benimle tartişdi halen kirginğinin gecmediğini soyluyordu ama ikide birde abla hadi beraber 4(eşli) gezmeye gidelim ,oraya buraya gidelim.
Buna anlam veremez olmuştum .Sirf gezmek icin başkasi olmadiğindanmi yoksa gercekten bizimle beraber olmak istediğindenmi diye kendime soruyordum.
Şimdi erkek kardeşime yardim ettiğim icin gelin hanimla vakitte gecirdiğim icin icerliyor.
Onu değer vermiyormuşsum
Malesef bendede birikmişlikler var ve kendiside cokta masum olmadiği icin kendine karşi ciktim .Birde karşi tarafin gozunden bakmasini tavsiye ettim ve guvensiz oldum.
Iki tarafi idare ediyormuşsum.
Dun gelin ailesini annem yemeğe cağirdi ve tabiki kendide davetliydi ve annem biraz bize yardem et demiş.
Fakat kiz kardeşim başka misafirliğe gitmiş.
Birde bana sen aptalsin gidip yorulacaksin ,erkek kardeşimiz bunu hic hak etmiyor ,yarin siz onu evledirirsiniz ama o yuzunuze bakmaz.
Hic gormuyorki ,annem 75 yaşinda anksiyete hastasi zaten,kadin kac gundur uymuyor kaygisindan,koşturup duruyor.
Benim vicdanim buna el verirmi ?
Ister erkek kardeşim duğunu olduktan sonra bana selam vermesin..Benim evlatlik gorevim boyle gunlerde anneme babama kardeşlerime yardim etmeye.
Bende tel allaha şukur kimse kimseye muhtac değil ,iyi gunu dostu bana gore değil dedim.
Dedikleri cevremdeki butun insanlardan nefret ediyorum ,benim hayatimi maf ettiniz dedi.
Bundan sonra seninle anca havadan sudan konuşuruz dedi.
Kiz kardeşim ofkesini hayel kirikliğini yenemiyor.Goruşu tamamen değişmiş ,ben onun psikoloji bozulduğunu duşunuyorum.
Yoksa erkek kardeşim bir yildir goruşuyor gelinle ,nasil oluyorda daha atlatamamiş.
Takinti haline gelmiş yiyor uyuyor ayni şeyleri duşunuyor .Ne kadar konuşsakta alttan alsakta anlamiyor.
Bir okalli msj attayim diyorum birazda kendi yaptiklarini soyliyem diyorum fakat depresyona girecek ,zaten belitileri var,yada birsey yapacak buna sebeb olmak istemiyorum.
Bir akil verin lutfen ,nasil duzelir .