Merhaba son zamanlarda konu acar oldum kusura bakmayın.
Eşimle ara ara sorunlarımızın olduğunu artık herkes biliyor sanırım. Biz bu sorunların bir coğunu cozduk ama kilit noktalar var hala. Ailemin yanına geldim burada bir arkadaşımın duğunune davetliydim. Duğunden sonra da değişiklik olsun ve bir işimi halledeyim diye kaldım. Annem babamla konuşurken babam neden boşanmıyorsun yıprandın artık dediğinde geldiğimde eskisi gibi ozgur olabilecek miyim dedim. Durdu beklemiyordu herhalde boyle bir soru cevap olarak zor dedi. Bende zaten bu yuzden boşanmıyorum dedim. Biraz bozuldum ama fikirlerini bildiğim icin sorunun cevabını cok takmadım.
Asıl mesele burada. Babam beni telefonda arar sorar ozledik der hep. Ama geldiğimde yuzume bakmadı pek ilgilenmedi. Sorun değildi benim asıl ozlediğim annemdi zaten. 3 aydır gormuyorum onu. Neyse ben burdayken babama bir telefon geldi kardeşleri memlekete gidiyormuş annemle babamı da cağırdılar. Babamda tutturdu gidelim diye. Ben başka ilden onları gormek icin gelmiştim ve neticede misafir sayılırım. İnsan evinde misafir varken sen kal biz gidiyoruz der mi allah aşkına? Ben mi yanlış anlıyorum bilmiyorum. Neyse annem istemedi ben bırakamam filan kavga ettiler ve sonuc olarak gittiler. Babam icin kendi ailesi hep once gelir cocuklarından veya eşinden. Ben burada oylece kaldım ablamlar calışıyor. Arkadaşlarımla goruşuyorum ama yinede gece yalnızım. Evime donemiyorum burada işim var beklemem gerekiyor bir hafta kadar daha. Aslında işim onemli değildi aciliyeti yoktu. Asıl meselem işi bahane edip onları gormekti.
Durup duşunuyorum yani boşanmaya kalksam aslında ailem tam olarak arkamda değil. Zehir olan hayatımı zemberek etmek gibi bişey olacakmış meğer. Artık otur oturduğun yerde diyorum kendime. Cok kalbim kırıldı beni oylece bırakıp gitmelerine. Annemle sorunum yok ama babamı kafama fazlaca taktım. Eşimde cok kırıldı ben onlara emanet gonderdim diye. İcimden bir daha gelip kalmak gelmiyor. Sizce ben mi abartıyorum yoksa haklı mıyım?

Edit: Arkadaşlar olumlu olumsuz okuyup yorum yapan herkese teşekkurler. Biraz yanlış anlaşıldı acıklık getireyim. Ben boşanma aşamasında değilim şuanlık oyle bi durum yok. Aileme de cok dert yanmam ailevi sorunlarımı ama eşim tedavi goruyor (depresyon kaygı bozukluğu ve takıntı) bu yuzden yıprandığımı duşunerek neden boşanmıyorsun dedi.
Ailemin arkamda durması maddi anlamda değil zaten manevi destek benim kimseden maddi bir beklentim yok. Ben evlenmeden once calışıp kendim okudum ayaklarımın uzerinde durmayı bilen biriyim surekli bu tarz yorumlar yapmayın. Onlardan beklentim kararlarımın arkasında durmaları. Duruyormuş gibi yapmaları değil.
Ayrıca bazılarına gore abartıyormuşum. Demek ki onlar misafirlerini evinde bırakıp gezmeye gidiyorlar.