Oncelikle hepinize merhaba KK. Şu an bunları yazarken o kadar uzgunum ki..
Universitem gecen sene bitti ve bu 1 sene farklı bir şehirde ailemden ayrı bir sınava hazırlandım. Gunde 10-12 saat calışıyordum ve her gunum boyle geciyordu. Evde dışarı cıkmadığım icin de haliyle psikolojim cok iyi değildi. Her neyse sınavım bitti ve ailemin yanına temelli dondum. Dondum ama annemle anlaşamıyoruz. Evde kurallar oluşmuş erken uyanıyorum neden erken uyanıyormuşum-uykusu bolunuyormuş. Her gun kahvaltıyı ben hazırlıyorum bulaşıkları ben yapıyorum bunları asla ve asla sorun etmem evde iş bolumu olmak zorunda ama bir anne olarak sabah uyandığında camaşırlar sermek-toplamak yerine birlikte kahvaltı hazırlamamızı tercih ederdim. Her gun bana başka bir sorunla geliyor yani daha gelelim 5 gun olmadı ama gercekten cok yoruldum. Hep alttan alıyorum hep gidip sarılıyorum opuyorum ama bıktırdı yani. Cok titiz her şey yerli yerinde oldun temiz oldun istiyor evde kitap okuyacağım bu niye masada duruyor neden kutuphanede değil diye soruyor. Gercekten bana akıl verin cok parca parca yazdım ama sinirden ve uzuntuden ve ve kimseyle konuşamadığım icin boyle karmakarışık oldu.. lutfen anlayın ve akıl verin bana ne yapmalıyım?